1388/3/12 ۰۴:۳۰
نكوداشت عبدالله انوار - پيشكسوت نسخه‌شناسي در مركز هنرپژوهي نقش جهان برگزار شد.
نكوداشت عبدالله انوار - پيشكسوت نسخه‌شناسي در مركز هنرپژوهي نقش جهان برگزار شد. فريبا افكاري - دبير علمي اين نشست - درباره‌ي عبدالله انوار گفت: تلاش‌هاي علمي استاد انوار، در حوزه‌هاي گوناگون نسخه‌پژوهي، موسيقي، فهرست‌نگاري، فلسفه، علوم جديد و قديم، رياضيات، هندسه، ادبيات، عرفان، عربي و تاريخ بر هيچ‌كس پوشيده نيست و از اين رو شخصيت علمي استاد مي‌تواند الگويي ناياب براي جوانان باشد. اين شاگرد عبدالله انوار در ادامه به ارايه گزارشي از آثار و تأليفات وي در حوزه‌هاي گوناگون پرداخت و با استناد به گفته‌اي از ايرج افشار درباره‌ي عبدالله انوار اشاره كرد و يادآور شد: به گواه ايرج افشار، او جزء كتاب‌خوان‌هاي جامعه ماست كه فراوان كتاب مي‌خواند. در اين نشست همچنين عبدالمجيد كياني، از اعضاي گروه موسيقي فرهنگستان هنر و همكار عبدالله انوار در برگزاري چند همايش، به خاطرات چهل‌سال پيش‌اش كه دانشجوي اميرحسين آريان‌پور بود اشاره كرد و افزود: اميرحسين آريان‌پور در آن سال‌ها، اگر مي‌خواست يك نمونه محقق را به دانشجويان معرفي كند، از عبدالله انوار ياد مي‌كرد. او در ادامه به توجه خاص عبدالله انوار در موسيقي نظري ايراني اشاره كرد و گفت: در صحبت‌هايي كه با انوار داشتم، او هميشه تأكيد دارد كه نبايد موسيقي نظري ايراني را با آن غنايي كه دارد، به حال خود رها كرد؛ بلكه بايد آن را احياء كرد. كياني خاطرنشان كرد: تأثيرگذاري او برروي ما كه كار موسيقي انجام مي‌دهيم، تأثيرگذاري زيادي بوده است. درواقع دم و نگاه ايشان، به ما جسارت مي‌دهد تا از دستاوردهاي تاريخ تمدن ايران اسلامي در حوزه‌ي موسيقي دفاع كنيم. او در پايان گفت: انوار بدون اين‌كه تعصبي ملي‌گرايانه داشته باشد، عميقا وفادار به فرهنگ ايراني است و از فرهنگ و موسيقي ايران دفاع مي‌كند و براي آن‌ها ارزش قايل است. در اين نشست همچنين حبيب‌الله عظيمي - معاون سازمان اسناد و كتابخانه ملي - با اشاره به سابقه‌ي 18 ساله‌اش در كار فهرست‌نگاري نسخه‌هاي خطي، از 10 جلد فهرست‌نگاري نسخه‌هاي خطي، عبدالله انوار به عنوان ميراثي ماندگار در كتابخانه ملي ياد كرد و گفت: از اين‌كه من در كار فهرست‌نگاري نسخ خطي توفيق داشتم فعاليت‌هايي كه استاد انجام داده بود را ادامه دهم، خوشحالم. او در تبيين ويژگي‌هاي فهرست‌نگاري عبدالله انوار گفت: عبدالله انوار، بنيان‌گذار شيوه‌ي علمي فهرست‌نويسي نسخه‌هاي خطي بود و قبل از وي هيچ كاربرگ مدون علمي وجود نداشت كه البته در تنظيم اين كاربرگ‌ها، ايرج افشار و مجتبي مينوي وي را ياري كردند. رييس سابق بخش نسخ خطي كتابخانه ملي در ادامه افزود: اطلاعاتي كه وي در فهرست‌نگاري و كتاب‌شناسي نسخ به دست مي‌دهد، اطلاعاتي تكراري نيست. او همواره در كارش اهتمام دارد كه مؤلفه‌هاي فهرست‌نگاري نسخ را رعايت كند كه معمولا در اين مسأله بر كاغذ و محل كتابت نسخ تأكيد دارد و اين موضوع از اهميت زيادي برخوردار است. عظيمي متذكر شد: انوار فهرست را به دو دسته‌ي زباني نسخه‌هاي عربي و فارسي تقسيم كرده است و از اين امكان مي‌توان براي تبيين تاريخ علمي ايرانيان در تمدن اسلامي استفاده كرد. او همچنين به مقدمه‌هايي كه عبدالله انوار بر فهرست نگاري بر كتاب‌هاي فهرست نسخ نگاشته است اشاره كرد و از آن‌ها به عنوان مقدمه‌هايي ياد كرد كه هم نياز آموزشي پژوهشگران را مي‌تواند پاسخ دهد و هم مي‌تواند به آن‌ها اطلاعات دقيقي دهد. اصغر دادبه - استاد دانشگاه - نيز در اين مراسم گفت: عبدالله انوار و انوارها، تفاوت دانايي و دانندگي هستند. درواقع آن‌چه را كه مي‌دانند؛ عامل به آن هستند. او به خاطرات روزهاي دانشجويي‌اش اشاره كرد و ادامه داد: اميرحسين آريان‌پور در آن سال‌ها، استاد ما بود و با توجه ويژه‌اي از فردي نام مي‌برد كه ما آن روزگار او را نمي‌شناختيم و آن فرد سيدعبدالله انوار بود. اين استاد دانشگاه يادآور شد: استاداني همچون انوار به گونه‌اي در حوزه‌هاي تحقيق و پژوهش تأثيرگذار هستند كه نمي‌توان آن‌ها را ناديده گرفت و اين ناشي از عشق‌شان به كار تحقيق و تأليف است. او در ادامه نسبت به فضاي آموزشي كه اين نسل را تربيت مي‌كند، انتقاد كرد و گفت: فرزندان ما برخلاف انوارها و نسلي كه انوارها در آن رشد پيدا كرده‌اند، نپذيرفته‌اند كه كتاب جزء كالاهاي اساسي است و اگر قرار است كه انوارها تربيت شوند، بايد اين مسأله را پذيرفت. در اين مراسم همچنين عبدالله انوار با سپاسگزاري از سخنرانان مراسم با بيان خاطراتي از چهل‌سال پيش و آشنايي‌اش با يكي از موسيقي‌دان‌هاي بزرگ آمريكايي كه زمينه‌هاي توجه‌اش به موسيقي نظري ايراني را فراهم آورد، به شرح توضيحاتي درباره‌ي موسيقي نظري ايران در مقاطع تاريخي پرداخت و با اشاره به كتاب موسيقي علامه قطب‌الدين شيرازي و همچنين كتاب موسيقي كبير فارابي، نمايي از آن‌چه در تاريخ تمدن ايراني - اسلامي در حوزه‌ي موسيقي گذشته است به دست داد و گفت: موسيقي نظري، در قرن نهم در ايران در اوج است، اما رفته رفته كه به دوران صفويه مي‌رسد، با پديدآمدن نوعي اسلام قشري، موسيقي نيز به كناري زده مي‌شود، درحالي كه ضرورت دارد كه ما ريشه‌هاي موسيقي خود را در موسيقي نظري پيگيري كنيم و با اين بناي فرهنگي و تاريخي كه در اين حوزه داريم، به سوي غرب دست دراز نكنيم. در پايان اين مراسم عبدالمجيد كياني به نمايندگي از فرهنگستان هنر لوح تقدير سيد عبدالله انوار را به وي تقديم كرد و همچنين اعلام شد علي‌اكبر اشعري به دليل كسالت نتوانسته است، در اين مراسم شركت كند. منبع: ایسنا
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید