همايش بزرگداشت عبدالعظيم قريب آغاز شد

1387/3/7 ۰۴:۳۰

همايش بزرگداشت عبدالعظيم قريب (سير تحول دستور زبان فارسي از آغاز تا امروز) در تالار فردوسي دانشكده‌ي ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران آغاز شد.

«هنوز درباره‌ي دستور زبان فارسي كتاب جامعي نداريم»


همايش بزرگداشت عبدالعظيم قريب (سير تحول دستور زبان فارسي از آغاز تا امروز) در تالار فردوسي دانشكده‌ي ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران آغاز شد.
به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، قربان بهزاديان‌نژاد - رييس مؤسسه‌ي تحقيقات و توسعه‌ي علوم انساني - امروز (سه‌شنبه) در آغاز اين همايش گفت: به عنوان اداي دين و قدرشناسي از استاد عبدالعظيم قريب و همچنين واكاوي تلاش‌هاي وي، اين همايش را برگزار كرديم كه به سبب آن، سير تحول زبان فارسي را به بحث بگذاريم.
او در ادامه با ارائه‌ي گزارشي كوتاه از زندگي عبدالعظيم قريب و همچنين نگاهي اجمالي به شرايط تاريخي كه وي در آن مي‌زيسته است، يادآور شد: قريب با درك زبان به عنوان قوام شخصيت و هويت ملي ايران پاي در عرصه‌ي زبان فارسي گذاشت و همت خود را در اين راه به كار گرفت و با اين انگيزه بود كه با چند دهه‌ تدريس، آثار نفيسي از خود به جاي گذاشت؛ تا جايي‌كه سعيد نفيسي او را مظهر زبان فارسي مي‌دانست.
همچنين در اين مراسم، ابوالقاسم رادفر - دبير علمي همايش - گفت: ياد و خاطره‌ي استادان بزرگ و مؤلفان كتاب‌هاي دستور زبان فارسي را گرامي مي‌داريم؛ ياد استاداني چون: بديع‌الزمان فروزانفر، رشيد ياسمي، ملك‌الشعرا بهار، جلال‌الدين همايي، عبدالعظيم قريب، محمد معين، محمد پروين گنابادي، پرويز ناتل خانلري و احمد خراساني، كه كساني بودند كه در 50 سال اخير در زمينه‌ي مسائل دستور زبان گام برداشتند و مي‌بايد ياد آن‌ها را گرامي بداريم.
رادفر در ارائه‌ي گزارشي خاطرنشان كرد: ما دو مرحله فراخوان عمومي داشتيم، كه در پايان فراخوان دوم، 42 مقاله به همايش رسيد و 26 مقاله‌ي برتر انتخاب شد و از كساني كه مقالات آن‌ها پذيرفته شد، درخواست كرديم سخنراني كنند.
او هدف از همايش بزرگداشت قريب را پاسداشت 50 سال تدريس وي عنوان كرد و افزود: قريب در زمينه‌ي دستور زبان كاري كرده‌ كه در آن عرصه و زمان قابل توجه است.
دبير علمي همايش با ارائه‌ي گزارشي از زندگي، روحيات و اخلاق عبدالعظيم قريب، از او به عنوان فردي وظيفه‌شناس و داراي مناعت طبع و عزت‌ نفس ياد كرد و گفت: در دوره‌ي 50 سال تدريس، نظم و ترتيبش مثال‌زدني بود و عشقش به كار، به او حيات بخشيده و همواره مشغول تعليم و تأليف بود.
رادفر درباره‌ي نويسندگي قريب نيز يادآور شد: نثر قريب ساده و روان و خطش زيبا بود. با اين‌كه روحي شاعرانه داشت؛ اما بيش‌تر شعرهايش را وقف ادب و معرفت كرده بود.
او درباره‌ي انگيزه‌ي تأليف قريب از كتاب‌هايي در زمينه‌ي دستور زبان فارسي تصريح كرد: براي زبان عربي، صرف و نحو و براي زبان فرانسه، گرامر تدريس مي‌شد؛ اما به اعتقاد قريب، براي زبان فارسي كه سرآمد زبان‌هاست، در مدرسه‌هاي آن ‌زمان، دستور زبان تدريس نمي‌شد و از همين‌رو درصدد تأليف كتاب سه‌جلدي در زمينه‌ي دستور زبان فارسي برآمد.
رادفر در پايان با انتقاد از نبودن كتابي جامع در زمينه‌ي دستور زبان فارسي تأكيد كرد: با وجود اين‌همه كتاب‌هاي دستور زبان فارسي كه در اروپا، شبه ‌قاره‌ي هند و ايران چاپ شده است، امروز كتابي نداريم كه به طور صددرصد جامع تمام مطالب دستوري باشد تا دانشجويان براي برطرف‌ كردن مشكلات‌شان به آن مراجعه كنند. آيا ما به مسأله‌ي دستور زبان آن‌جور كه بايد، توجه نمي‌كنيم؟ يكي از مشكلات ما در دستور زبان فارسي، اصطلاحات متعددي است كه در دستور زبان مطرح شده و اين كار دستورنويسي را دشوار كرده است. هر دستورنويسي اصطلاحاتي را به كار مي‌برد كه براي ديگري نامأنوس است و اگر همه‌ي اين اصطلاحات را در كتابي جمع كنيم، خود يك كتاب سنگين مي‌شود.
او سپس متذكر شد: آيا وقت آن نرسيده داعيه‌داران دستور زبان فارسي كتابي در حوزه‌ي دستور زبان بنويسند تا اين‌قدر نظرات متفاوتي در حوزه‌ي دستور زبان نباشد؟