خداحافظ مادر بزرگ مهربان و شکیبای کودکان

1395/8/19 ۰۸:۱۴

خبرِ غمبار درگذشت توران میرهادی که منتشر می‌شود، اندوهی عمیق فضای تحریریه را در بر می‌گیرد، فرقی هم نمی‌کند چه کسی پشت کدام میز نشسته است، بچه‌های سیاسی همانقدر اندوهگین می‌شوند که بچه‌های فرهنگ و هنر. درک این موضوع البته چندان هم پیچیده نیست، برخی‌ها برای همه ما خاطره جمعی ساخته‌اند، همین برخی‌ها هم هستند که هویت ما به آنها و ردپاهایشان برمی‌گردد، اصالت ما و آموزه‌های ما هم. در میانِ این برخی‌ها، بی‌شک توران میرهادی از سرآمدان است.

توران میرهادی عصر دیروز در 89 سالگی درگذشت
 

پژمان موسوی: خبرِ غمبار درگذشت توران میرهادی که منتشر می‌شود، اندوهی عمیق فضای تحریریه را در بر می‌گیرد، فرقی هم نمی‌کند چه کسی پشت کدام میز نشسته است، بچه‌های سیاسی همانقدر اندوهگین می‌شوند که بچه‌های فرهنگ و هنر. درک این موضوع البته چندان هم پیچیده نیست، برخی‌ها برای همه ما خاطره جمعی ساخته‌اند، همین برخی‌ها هم هستند که هویت ما به آنها و ردپاهایشان برمی‌گردد، اصالت ما و آموزه‌های ما هم. در میانِ این برخی‌ها، بی‌شک توران میرهادی از سرآمدان است.
توران میرهادی حتماً خیلی اقبال بلندی داشت که در خانواده‌ای دیده به جهان گشود که در آن سال‌های بی‌سوادی و کم سوادی، پدرش مهندس راه و ساختمان از آلمان و مادرش دانش‌آ‌موخته هنر و مجسمه‌سازی از دانشگاه مونیخ بود؛ همین پدر و مادر هم بودند که از 5 سالگی او را در مدرسه فرانسوی‌ها ثبت‌نام کردند و زمینه ساز حضور او در دانشگاه تهران و درک حضورِ جبار باغچه بان و محمد باقر هشیار و بعدها تحصیلات عالیه او در اروپا شدند. او پس از یک دوره تحصیلات مقدماتی در دانشگاه تهران، در فرانسه و در فخرِ دانشگاه‌های آن روزگار، «سوربن» روانشناسی تربیتی خواند و بعد از آن هم بود که در کالج سوونیه، «آموزش پیش دبستان» خواند و با کوله باری از تحصیلات و تجربیات گرانقدر به مام وطن بازگشت. وطنی که نه سیستم آموزشی درستی داشت و نه دانش‌آموزانش در مسیرِ درست تحصیل می‌کردند. اینگونه بود که بادرک اهمیت تحصیل کودکان در سال‌های ابتدایی مدرسه، مدرسه فرهاد را بنیاد گذاشت و از این رهگذر هم بود که توانست الگویی خاص در تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان را از خود به یادگار گذارد. مدرسه فرهاد نمونه‌ای ایده آل از یک مدرسه مطلوب بود که در آن کودکان و نوجوانان این آزادی و اختیار را داشتند که «خودشان» باشند و زیر بار هیچ نوع کار تحمیلی و دستوری نروند، مستقل باشند و خودشان تصمیم بگیرند. در مدرسه فرهاد بود که تورانِ میرهادی توانست آموزه‌های جبار باغچه بان را در حوزه آموزش و پرورش نوین ایران به کار ببندد و دانش‌آموزانی جست‌و‌جوگر و نه فرمانبر را تربیت کند؛ مدرسه‌ای که هنوز هم «نام» و «یاد» آن بلند و افراشته است.
توران میرهادی به‌عنوان استاد برجسته آموزش وپرورش ایران، در گام بعدی فعالیت‌های آموزشی خود، شورای کتاب کودک را در کنار جمعی از همفکران خود پایه گذاشت؛ نهادی تأثیرگذار در عرصه کتاب‌های کودکان و نوجوانان که هنوز هم با ساختارِ درست و اصولی بنیانگذاران آن فعال است و یکی از خوشنام‌ترین و جدی‌ترین نهادهای غیر دولتی ادبیات کودک و نوجوان ایران است. «فرهنگنامه کودکان و نوجوانان» که مجموعه‌ای تحلیلی با نگاه به فرهنگ و تاریخ ایران است، از دیگر یادگارهای ماندگار توران میرهادی است؛ مجموعه‌ای وزین که هم اینک در ایستگاه جلد پانزدهم قرار دارد و بی‌شک بعد از این هم ادامه دهندگان راه او، مجلد‌های بعدی آن را برای کودکان و نوجوانان این سرزمین به زیور چاپ خواهند آراست.
حالا هم که او پیش از آنکه جشن تولد دوستدارانش به مناسبت نودمین سال میلادش را ببیند، ترکمان کرده است، دلخوشیم به یاد او و نام بلند او؛ یاد و نامی که همواره باقیست و در ذهن و زندگی ما جاری. خداحافظ مادر کودکان ایران...

منبع: ایران