بازخوانی زبان حال در عرفان و ادبیات پارسی اثر دکتر نصرالله پورجوادی / بهمن خلیفه

1395/6/20 ۱۲:۳۳

در پژوهش های ادبی، بعضی موضوعات هستند که در مفهوم و معنای آنها وجود دارد، در ابتدای امر شاید به نظر پژوهشگر برسد که این موضوع در فلان حوزه ادبی، چندان جلوه ای نداشته و مطلب زیادی نمی توان در این باره در عرصه ادبیات به دست آورد اما رفته رفته با پژوهش و جست و جو در متون و آثار ادبی و کشف جنبه های بیشتری از موضوع مورد نظر و روشن شدن زوایای تاریک آن، معلوم می شود که آن موضوع چه حجم گسترده ای را در عرصه ادبیات شامل می شود و چه بسیار مورد استفاده قرار گرفته است

دی کوزه گری بدیدم اندر بازار

بر تازه گلی همی لگد زد بسیار

وان گل به زبان حال با اومی گفت:

«من همچو تو بوده ام،مرا نیکودار»

حکیم خیام نیشابوری

در پژوهش های ادبی، بعضی موضوعات هستند که در مفهوم و معنای آنها وجود دارد، در ابتدای امر شاید به نظر پژوهشگر برسد که این موضوع در فلان حوزه ادبی، چندان جلوه ای نداشته و مطلب زیادی نمی توان در این باره در عرصه ادبیات به دست آورد اما رفته رفته با پژوهش و جست و جو در متون و آثار ادبی و کشف جنبه های بیشتری از موضوع مورد نظر و روشن شدن زوایای تاریک آن، معلوم می شود که آن موضوع چه حجم گسترده ای را در عرصه ادبیات شامل می شود و چه بسیار مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از موضوعات بحث «زبان حال» است و یکی از پژوهشگرانی که این مسیر را طی کرده، دکتر نصرالله پور جوادی است.

کتاب ماه ادبیات سال اول فروردین 1387 شماره 12

دریافت مقاله

منبع: پرتال جامع علوم انسانی