1395/5/10 ۰۹:۳۰
خاستگاه تاریخی حضور جدی انگلیسیها در ایران به عصر صفویه باز می گردد. البته این حضور شدت و ضعف داشته و بر حسب تغییر اوضاع، شکل و حالتهای گوناگونی به خود می گرفته است. در سده نوزدهم، جنب و جوش انگلیس در شبه قاره هند، منطقه خلیج فارس و جنوب ایران به میزان قابل توجهی افزایش یافت و به بالاترین حد خود رسید.
خاستگاه تاریخی حضور جدی انگلیسیها در ایران به عصر صفویه باز می گردد. البته این حضور شدت و ضعف داشته و بر حسب تغییر اوضاع، شکل و حالتهای گوناگونی به خود می گرفته است. در سده نوزدهم، جنب و جوش انگلیس در شبه قاره هند، منطقه خلیج فارس و جنوب ایران به میزان قابل توجهی افزایش یافت و به بالاترین حد خود رسید. جهان در این برهه شاهد اوج اقتدار بریتانیاست و به این امپراتوری به مثابه ابر قدرت می نگرد. دولت فخیمه از دیر باز، طی سالهای متمادی، پشت نقاب کمپانی هند شرقی، به آبراهها و مناطق حساس منطقۀ خلیج فارس، هم به عنوان راه بازرگانی و هم به مثابه جاده ارتباطی استراتژیک میان اروپا و هند چشم دوخته بود.
در قرن نوزدهم، گسترۀ خلیج فارس و سرزمین های اطراف آن به ویژه ایران اهمیت سوق الجیشی فزون تری یافت؛ از این رو شاهد کوشش مداوم انگلیسیها به منظور تثبیت جاپای خود در این ناحیه ایم....
تاریخ معاصر 1384 شماره 34
دریافت مقاله
منبع: پرتال جامع علوم انسانی
کاربر گرامی برای ثبت نظر لطفا ثبت نام کنید.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید