فراموشی آداب تفریح / پروفسور حسین باهر

1392/12/11 ۱۰:۵۴

اولین مستند شادی، کتیبه گنج‌نامه در همدان است که توسط داریوش به نگارش درآمده است. در این کتیبه ذکر شده که خداوند زمین را آفرید، شادی را آفرید و مرا آفرید که پاسدار شادی زمین باشم. در تمام آیین‌های ایرانی، شادمانی یک موضوع هفتگی، ماهانه و سالانه بوده و ایرانیان به شکل‌های مختلف هر روز آخر هفته را شادی می‌کردند و هر شش ماه یک‌بار عید داشتند مثل سده، مهرگان. در سال یک عید به نام نوروز نامگذاری شده که چهارده روز طول می‌کشد؛ یعنی از شب چهارشنبه سوری تا شب چهاردهم فروردین (سیزده به در). در ایران، تقویم با شادی آغاز شده است. امروز متاسفانه برخی ایرانیان آداب تفریح کردن را فراموش کرده‌اند.

اولین مستند شادی، کتیبه گنج‌نامه در همدان است که توسط داریوش به نگارش درآمده است. در این کتیبه ذکر شده که خداوند زمین را آفرید، شادی را آفرید و مرا آفرید که پاسدار شادی زمین باشم. در تمام آیین‌های ایرانی، شادمانی یک موضوع هفتگی، ماهانه و سالانه بوده و ایرانیان به شکل‌های مختلف هر روز آخر هفته را شادی می‌کردند و هر شش ماه یک‌بار عید داشتند مثل سده، مهرگان. در سال یک عید به نام نوروز نامگذاری شده که چهارده روز طول می‌کشد؛ یعنی از شب چهارشنبه سوری تا شب چهاردهم فروردین (سیزده به در). در ایران، تقویم با شادی آغاز شده است. امروز متاسفانه برخی ایرانیان آداب تفریح کردن را فراموش کرده‌اند. یکی از مراتب شادمانی ما این بود که به طبیعت برویم و با آن همنوایی کنیم، اما ما طبیعت را آتش می‌زنیم، در طبیعت زباله می‌ریزیم و در واقع در حلقوم طبیعت سم خالی می‌کنیم، در حالیکه باید طبیعت را نوازش کنیم. آب، آتش، هوا و خاک عناصر تشکیل‌دهنده بدن انسان‌ها هستند، درحالیکه این عناصر را در طبیعت آلوده کرده‌ایم. اما برای بازتولید شادی و تفریح در جامعه به چهار مولفه نیازمندیم؛ نخست رفتن به سمت طبیعت، زیرا طبیعت مادر اول انسان است. باید به طبیعت احترام گذاشته و آن را نوازش کرده و آلوده نکنیم. دوم آنکه از نظر روحی احتیاج به تعلیم و تربیت داریم، هرچه ادب ارتقا یابد، شادی بیشتری خواهیم داشت زیرا خوراک جان آدم، آگاهی است. سوم، از نظر نفسانی نیاز به مراوده، گفت وشنود وشان و شغل داریم، این عوامل شادمانی را فراهم می‌کنند. و چهارم آنکه، احتیاج به سیر وسلوک داریم. یعنی با یافتن پاسخ از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود، راحت‌تر و شادمانه‌تر زندگی می‌کنیم. از سوی دیگر نباید فراموش کرد که شادی در درون آدم‌هاست. در دو حال شاد می‌شویم، یا توقعات را پایین آوریم یا توفیقات را بالا ببریم. کسانی‌که توقعات خود را پایین می‌آورند شاد هستند، در گذشته امکانات کم بود اما شاد بودیم چون توقع پایین بود؛ اکنون نیز اگر توقع را پایین بیاوریم یا توفیقات را بالا ببریم، شاد خواهیم شد. شادی فرمول دارد، هر چه توفیقات بالا رود و هرچه توقعات پایین بیاید، شادی افزایش می‌یابد. همچنین اگر به‌موقع استراحت نکنیم و تفریح نداشته باشیم، دچار استرس می‌شویم و این معضل سبب می‌شود که در مراودات تندخو شویم و انعطاف لازم را از دست بدهیم. هر چه بیشتر در فضای شلوغ قرار گیریم، تنش بیشتری خواهیم داشت. به‌عنوان نمونه در شهرهای شمال کشور تنش و برخورد در میان شهروندان کمتر است اما در یک شهر پرجمعیت دعوا در خیابان‌ها بیشتر است. جایی که ترافیک نیست دعوا نیست، ترافیک تصادف می‌آورد و تصادف سبب دعوا می‌شود. بهترین برنامه‌های شادمانه و تفریحی که به شهروندان توصیه می‌کنم در فهرست فعالیت‌های روزانه خود قرار دهند، عبارتند از:
خواب و خوراک خوب و کافی و مصرف انواع و اقسام گیاهان و گوشت‌های تازه و حلال
ورزش و گردش و تحول و تنوع در زندگی و زندگانی بویژه اگر در راستای ترقی و تعالی باشد
امید و نوید به آینده و نگرانی نداشتن از گذشته
مراوده با اقوام و رفت و آمد با خوش‌گویان
مصرف مواد طبیعی شادی زا مانند شادیانه، زعفران و شربت‌های سنتی
خدمت به خلق اعم از طبیعت بی‌جان و کم‌جان و پرجان و پرهیز از آلوده سازی آن‌ها
خواندن و نوشتن کتب و مقالات مفید و مهیج برای خود و دیگران
یادگیری و یاد دادن مفاهیم علمی و مضامین عملی به همگان بدون تصرف ذهن آنان
توجه به عظمت هستی و توکل به هستی آفرین
* بنیانگذار مکتب رفتار‌شناسی
منبع: روزنامه آرمان

فراموشی آداب تفریح / پروفسور حسین باهر

اولین مستند شادی، کتیبه گنج‌نامه در همدان است که توسط داریوش به نگارش درآمده است. در این کتیبه ذکر شده که خداوند زمین را آفرید، شادی را آفرید و مرا آفرید که پاسدار شادی زمین باشم. در تمام آیین‌های ایرانی، شادمانی یک موضوع هفتگی، ماهانه و سالانه بوده و ایرانیان به شکل‌های مختلف هر روز آخر هفته را شادی می‌کردند و هر شش ماه یک‌بار عید داشتند مثل سده، مهرگان. در سال یک عید به نام نوروز نامگذاری شده که چهارده روز طول می‌کشد؛ یعنی از شب چهارشنبه سوری تا شب چهاردهم فروردین (سیزده به در). در ایران، تقویم با شادی آغاز شده است. امروز متاسفانه برخی ایرانیان آداب تفریح کردن را فراموش کرده‌اند. یکی از مراتب شادمانی ما این بود که به طبیعت برویم و با آن همنوایی کنیم، اما ما طبیعت را آتش می‌زنیم، در طبیعت زباله می‌ریزیم و در واقع در حلقوم طبیعت سم خالی می‌کنیم، در حالیکه باید طبیعت را نوازش کنیم. آب، آتش، هوا و خاک عناصر تشکیل‌دهنده بدن انسان‌ها هستند، درحالیکه این عناصر را در طبیعت آلوده کرده‌ایم. اما برای بازتولید شادی و تفریح در جامعه به چهار مولفه نیازمندیم؛ نخست رفتن به سمت طبیعت، زیرا طبیعت مادر اول انسان است. باید به طبیعت احترام گذاشته و آن را نوازش کرده و آلوده نکنیم. دوم آنکه از نظر روحی احتیاج به تعلیم و تربیت داریم، هرچه ادب ارتقا یابد، شادی بیشتری خواهیم داشت زیرا خوراک جان آدم، آگاهی است. سوم، از نظر نفسانی نیاز به مراوده، گفت وشنود وشان و شغل داریم، این عوامل شادمانی را فراهم می‌کنند. و چهارم آنکه، احتیاج به سیر وسلوک داریم. یعنی با یافتن پاسخ از کجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود، راحت‌تر و شادمانه‌تر زندگی می‌کنیم. از سوی دیگر نباید فراموش کرد که شادی در درون آدم‌هاست. در دو حال شاد می‌شویم، یا توقعات را پایین آوریم یا توفیقات را بالا ببریم. کسانی‌که توقعات خود را پایین می‌آورند شاد هستند، در گذشته امکانات کم بود اما شاد بودیم چون توقع پایین بود؛ اکنون نیز اگر توقع را پایین بیاوریم یا توفیقات را بالا ببریم، شاد خواهیم شد. شادی فرمول دارد، هر چه توفیقات بالا رود و هرچه توقعات پایین بیاید، شادی افزایش می‌یابد. همچنین اگر به‌موقع استراحت نکنیم و تفریح نداشته باشیم، دچار استرس می‌شویم و این معضل سبب می‌شود که در مراودات تندخو شویم و انعطاف لازم را از دست بدهیم. هر چه بیشتر در فضای شلوغ قرار گیریم، تنش بیشتری خواهیم داشت. به‌عنوان نمونه در شهرهای شمال کشور تنش و برخورد در میان شهروندان کمتر است اما در یک شهر پرجمعیت دعوا در خیابان‌ها بیشتر است. جایی که ترافیک نیست دعوا نیست، ترافیک تصادف می‌آورد و تصادف سبب دعوا می‌شود. بهترین برنامه‌های شادمانه و تفریحی که به شهروندان توصیه می‌کنم در فهرست فعالیت‌های روزانه خود قرار دهند، عبارتند از:

خواب و خوراک خوب و کافی و مصرف انواع و اقسام گیاهان و گوشت‌های تازه و حلال

ورزش و گردش و تحول و تنوع در زندگی و زندگانی بویژه اگر در راستای ترقی و تعالی باشد

امید و نوید به آینده و نگرانی نداشتن از گذشته

مراوده با اقوام و رفت و آمد با خوش‌گویان

مصرف مواد طبیعی شادی زا مانند شادیانه، زعفران و شربت‌های سنتی

خدمت به خلق اعم از طبیعت بی‌جان و کم‌جان و پرجان و پرهیز از آلوده سازی آن‌ها

خواندن و نوشتن کتب و مقالات مفید و مهیج برای خود و دیگران

یادگیری و یاد دادن مفاهیم علمی و مضامین عملی به همگان بدون تصرف ذهن آنان

توجه به عظمت هستی و توکل به هستی آفرین

* بنیانگذار مکتب رفتار‌شناسی

منبع: روزنامه آرمان