مشارب الاذواق؛ شرح قصیدۀ خمریه

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از میر سید علی همدانی (د 786ق/1384م). نام كتاب و نگارنده در دیباچه آمده است، به خواهش گروهی از اعیان اولیاءالله، كه شرح اصطلاحات صوفیان را می‏خواستند. چون قصیدۀ میمیۀ ابن فارض پر از آن اصطلاحات بود. به شرح برخی از ابیات آن می‏پردازد.
متن قصیدۀ میمیۀ ابن فارض (576-632 ق/1181-1234م) است در22 بیت، با سرآغاز شربنا علی ذكر الحبیب مدامه، كه همدانی 20 بیت آن را شرح كرده است. و پیش از آغاز به گزارش، به تمهید مقدمه‏ای در بیان حقیقت، محبت، ذوق، مشرب، سكر و مراتب و لوازم و عوارض آن می‏پردازد.
آغاز:   حمد اعم و ثنای اتم حضرت ودودی را كه صفای مودت و وفای محبت... اما بعد، یقول العبد الفقیر علی بن شهاب الهمدانی... چون طایفه ‏ای از اعیان اولیاء و وراث انبیاء.
انجام:   انه الواهب المنان ذوالفضل و الاحسان و الجود و الامتنان. والحمدلله وحده. والسلام علی من اتبع الهدی.
منابع دیگر:   ذریعه، 3/14 «شرح قصیدۀ...»، همانجا 30/21 «مشارب الاذواق»؛ اعلام، 1670/2؛ طبقات، 150/8؛ نسخه‏ ها، 1385/2 (9 نسخه)؛ مشترك، 1921/3 (5 نسخه)؛ فهرستواره، 881/8؛ صفا، 1296/3 «شرح قصیدۀ خمریه»؛ مشار، مؤلفین، 281/4 برای كارهای چاپیش، در 11 بند كه این در میان آنها نیست.
(19)162،   نستعلیق خوش، در مجموعه رسایل او نوشتۀ 851 ق (گ 468-510). (عكس).    شمث‍ 320775
اصل نسخه:   گنج‌بخش، ش 4409 (گنج، 652/2).
(19)163،   مكرر شمارۀ پیشین.    شمث‍ 317922
(8)210،   نستعلیق تحریری پخته، سدۀ 12ق. (ص 228-283). آغاز: هذا رسالۀ مشارب الاذواق. بسمله. حمد اعم و ثنای اتم.     شمث‍ 320768
اصل نسخه:   گنج‌بخش، ش 5417 (گنج، 660/2)

خرید فایل اسکن