مثنوی شفایی نراقی

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از ملا محمدجواد بن ملا احمد بن مهدی بن ابوذر، متخلص به شفایی. از سدۀ 13ق. مثنوی ست عرفانی و دنبالۀ «طاقدیس» پدرش و با ستایش از او. در آغاز آن گوید: مر ترا فرصت نیامد ای همام/ تا كنی طاقدیست را تمام/ مثنوی را صفۀ سیم رقم/ تا كنی از بهر شاه محتشم.../ مر ترا اكنون شفایی شد شبیه / انما صار الولد سر ابیه.
 
آغاز:   
ای صفـایـی ای فـقـیـه مـعـنـوی
نـاظـم آن طاقـدیس و مثنـوی
... مر تـرا اكنـون شفایی شد شبیه
انـمـا صـار الـولـد سـر ابیــه
انجام:   
ذكر حق در زمین ماه است و مهر
می‎شود روشن ز انوارش سپهر
منابع دیگر:   نسخه‏ها، 4/3126 نشانی همین نسخه؛ ذریعه، 19/90 «مثنوی شفایی»؛ اعلام، 2/1076 شفایی نراقی.
99،   نسخ پخته، سدۀ 13-14ق، 54 گ، 10 س.    شمث‍ 316282
اصل نسخه:   دانشگاه، ش 4201 (ف 13/3178).

خرید فایل اسکن