عاشق و معشوق؛ مثنوی...

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از محمدتقـی خـان شیـرازی، مشهـور به خان سُها. متخلص بـه سُهـا. از نیمـۀ سدۀ 13ق. پیـرامـون 410 بیـت. در عشـق دو همجنـس و سرانجـام عارفانۀ آن. چند سربند از آن: دیدن مرد عارف جوان امرد را توجه به حسن صوری او، عاشق شدن عارف، رفتن پیك از سوی عارف نزد جوان، فرستادن پیك دفعۀ ثانی نزد جوان… واپسین سربند، از دنیا گذشتن و روی به خدا آوردن.
آغاز:   
بشنـو ایـن تحقیق حسن دل نشیــن
گوش جان را بهتریـن از در ثمین
انجام:   
بــا تـو انـدر مهـرشان وارد سهــا
صلح بـا مـهـر جـمیع مــا ســوا
منابع دیگر:   ذریعه، (2)377/9 «دیوان سها شیرازی»، همانجا 243/19 «مثنوی عاشق و معشوق»؛ خیامپور 471/1؛ حاجی‌خلیفه، 278/2 «عالم آرا»؛ صفا، 473/4، 539.
(4)474،   نستعلیق خوش، پیرامون 1267ق، (ص 151-179). (عكس).
شمث‍ 316430
اصل نسخه:   مجلس، ش 1000 (ثبت، 13916) (مجلس، 311/3).

خرید فایل اسکن