در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از محمد بن شیخ علی بیداوازی الاسفراینی ملقب به «الرشید» (نفیسی كه از وی به بیدآوازی، متخلص به «رشید» یاد میكند)، به شیخ شاه، كه نزدیك 25 سال ملازم آستانۀ فقر بوده، و آهنگ سفر حجاز را داشته است. تا به توبه دادن و تلقین ذكر و خلوت مجاز باشد. در 10ع873/2ق.و از هموست: «عشق و محبت» در عرفان.آغاز:الحمدلله مبیض وجوه العابدین به آثار سیماء الركوع و السجود و نور بواطن العارفین... اما بعد، چون علت غائیه عالم آدم و ذریات حق بود.انجام: و انا افقر... محمد بن شیخ علی البیدوازی الاسفراینی الملقب بالرشید، تحریراً فی عاشر شهر ربیع الثانی سنة ثلاث و سبعین و ثمانمایه. این سند با اصل موافق است.منابع دیگر: فهرستواره، 2003/3؛ مشترك، 865/11؛ نسخه ها، 1024/2: چند ارشادنامه؛ نفیسی، 320/1.(7)264، نستعلیق تحریری پخته، (1003ق)، (گ 27-28) (عکس).شمث 320638اصل نسخه:گنج‌بخش، ش 5250. فهرست نشده.
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید