حقیقة الایمان و الکفر؛ الایمان و الکفر؛ حقیقة الکفر و الایمان

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

بایستی از ملاصدرا شیرازی (د 1050ق/1640م) باشد (مرعشی 384/19)، جز آنکه بر فراز نسخۀ در دست به خامه‌ای جز نویسندۀ نسخه آمده است: رساله در بیان ایمان و کفر از غزالی. نام نگارنده و رساله در دیباچه و پایان نیامده است. 
آغاز می‌کند به اینکه گروهی از حسودان بر برخی از نگاشته‌هایم در اسرار معاملات در دین، خرده گرفته و ادعا کرده‌اند که در آن‌ها اندیشه‌هایی ست که با مذهب گذشتگان جداست و عدول یک وجب از مذهب اشعری کفر است. 
دربارۀ ایمان و کفر است و سربندهای «فصل» بی‌شمار دارد. فصل و من الناس من یبادر الی تأویل؛ فصل اعلم ان شرح ما یکفر به و ما لایکفر یستدعی... 
آغاز:   بسمله. رساله در بیان ایمان و کفر از غزالی. رب سهل بفضلک احمدالله تعالی. استسلاما لمعرفته و استتماماً لتوفیقه و معونته و استعصاماً من خذلانه... اما بعد، فانی رأیتک الأخ المشفق الصدیق المتعصب هو عزالصدر مقسم الفکر. لما قرع سمعک من طعن طایفة من السحدة علی بعض کتبنا المصنفة فی اسرار معاملات الدین. 
انجام:   اذیظن به کافر یکذب و لیس کذلک و هذا لایکون کفراً فقد افدناک بهذه التردید الثلاثة علی عظیم الفود فی هذه القاعدة و علی القانون الذی یبنغی ان یفنع فیها، فاقنع به. تم بعون‌الله. 
منابع دیگر:   اعلام، 1170/2: صدرا؛ طبقات، 291/11: صدرا؛ مرعشی، 384/19 «حقیقة الکفر و الایمان»: که از ملاصدرا دانسته است. 
(6)1924،   نسخ پخته، بی‌نام نویسنده (23 ع 1182/2ق) (ص 277-298). در مجموعه رساله‌هایی از ملاصدرا، و یادداشتی که این رساله از 
غزالی ست!     شمث‍ 252149
 

خرید فایل اسکن