در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از شرف‌الدین علی حسینی استرآبادی غروی، شاگرد محقق کرکی (د 940ق)، پس وی بایستی از میانۀ همین سدۀ دهم باشد. نام نگارنده در دیباچه نیامده است. دربرگیرندۀ تفسیر و تأویل آیت‌هایی ست در ستایش امامان و بدگویی از دشمنان ایشان، به ترتیب سورت‌های قرآن. و گزیده‌ای دارد به نام «جامع الفواید و دافع المعاند» (ذریعه 5/66). آغاز: ان احسن ما توجه به هام الفاظ الکلمات و سطرته اقلام الکرام... و بعد، فانی لما رایت بعض آیات الکتاب العزیز و تاویلها یتضمن من مدح اهل البیت (ع)... و سمیته تاویل الآیات الظاهرة الباهرة فی فضایل العترة الطاهرة. انجام: بعد شکرالله علی نعمه لسابقات علی من یحبه و یتولاه. الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لو لا ان هدانا الله و نسأله بعد موالاتهم بجاههم العریض و فضلهم المستفیض و قدرهم الغالی وجود ایادیهم... منابع دیگر: ذریعه، 3/304: به تفصیل؛ اعلام، 2/1491؛ طبقات، 11/372؛ مرعشی، 1/290. 1454، نستعلیق پخته، بی نام نویسنده، جمعه 10 ج 2/1299ق. با نشان مهر دایره‌ای درشت تاج‌دار «هو الواقف. وقف کتابخانۀ مرحوم آقای حاج محمدخان اعلی‌الله مقامه، 1303» (ص. ع.). 309 ص، 23 س، 5/11×5/22 سم ، 5/21×30 سم ، فتو. شمث 251659
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید