در حال حاضر تنها صفحات ابتدا و انتهای نسخه قابل نمایش است.
از محمد بن تاج‌الحاج عبدالوهاب همدانی «المعروف بین اصحابه به ابن داود» ]دیباچه[. وی همان میرزا محمد همدانی (د 1303ق) است، که در ذریعه از وی به امام الحرمین یاد شده است. گزارش ارجوزۀ خود اوست در لغت عربی که در 1281ق سروده بود. این ارجوزه در 1 «مقدمه» و 7 «باب» و هر باب در چند «فصل» است: مقدمه در حد لغت و لفظ و جز آن، باب 1. فی وضع ارکانه، 2. فی المعارف الراجعة الی اللغة من حیث الاسناد، 3. فی المعارف الراجعة الی اللغة من حیث الالفاظ، 4. فی المعارف الراجعة الی اللغة من حیث المعنی، 5. فی المعارف الراجعة الی اللغة من حیث لطائفها، 6. فیما یرجع الی حفظ اللغة و ضبط مفاریدها، 7. فیما یرجع الی رجال اللغة. آغاز مقدمه: اللفظ عرفا صوت احتوی علی... نسخه‌ای از این ارجوزه با کمی جدایی در کتابخانۀ آیت‌الله مرعشی ش 1/4637 نگاهداری می‌شود. گزارش حامل متن با همان بخشبندی‌ست. آغاز: الحمدلله الذی علمنا حقایق اللغات و الهمنا دقایق البلاغات، و الصلاة... اما بعد، فیقول الفقیر الی رحمة ربه الودود حمد بن تاج الحاج عبدالوهاب الهمدانی المعروف بین اصحابه به ابن داود. منابع دیگر: ذریعه، 12/73 «الزهرة البارقة»؛ اعلام، 3/2211؛ مرعشی، 12/204 «الزهرة البارقة». (2)2019، نستعلیق تحریری شکسته‌آمیز، متن نسخ و معرب، سدۀ 13 یا آغاز 14ق (ص 32-93)، آغاز برابر، انجام به پایان نرسیده: مما سیتلی علیک مفصلا انشاءالله. فهذه مقاصد هی مسایل هذا العلم. رکاب زیر رویه‌های دست راست. شمث 252244
خرید فایل اسکن
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید