آداب الخلوه؛ خلوت

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از عزیزالدین نسفی (نک‍ : هف‍ ، انسان کامل)، در آداب چله‌نشینی. مؤلف در پایان رسالۀ دیگر خود به نام رساله در بیان عشق (نک‍ : مشترک، 3/1694) از این اثر خود یاد کرده و گفته است که آن را در شیراز، بر سر تربت شیخ‌المشایخ ابوعبدالله خفیف نگاشته است ( الانسان الکامل، 118). نسخه‌ها با یکدیگر تفاوتهایی دارند. نسخه‌ای از آن در مجموعۀ رساله‌هایش به نام الانسان الکامل (ص 101-108) در 4 فصل چاپ شده است: 1. در بیان طاعت و معصیت، 2. در بیان شرایط چله، 3. در بیان آداب ذکر گفتن، 4. در بیان عروج اهل تصوف.
نسخۀ در دست تحریری از آن است، با سربندهای فصل بی‌شماره: فصل، جوانان اهل تصوف از این بیچاره درخواست کردند که می‌باید که در جذبه و شرایط چله و آداب ذکر گفتن و در عروج اهل تصوف رساله جمع کنید؛ فصل، بدان که اهل تصوف 3 چیز را به غایت اعتبار کنند ]جذبه، سلوک، عروج[؛ فصل، در بیان شرایط چله؛ فصل، در بیان ذکر گفتن.
منابع دیگر: مشترک، 3/1210؛ نسخه‌ها، 2/1010.
آغاز 1: بسمله، حمدله، عاقبة، صلات، اما بعد، چنین گوید... النسفی که جماعت درویشان... از این بیچاره درخواست کردند که می‌باید در شرایط چله و در آداب ذکر گفتن و در عروج اهل تصوف...
آغاز 2: بسمله، حمدله، عاقبة، صلات. بدان اعزک‌الله فی‌الدارین که اهل تصوف جمله در این منزل چهارمند و پنجمند و اهل تصوف قومی به غایت عزیز...
(7)533، نستعلیق تحریری پخته، سدۀ 12ق، آغاز برابر نمونۀ 2،

انجام: اهل تصوف جمله در منزل چهارم و پنجمند و الحمدلله رب‌العالمین...، در مجموعه (گ 67ر- 69ر)، عنوان و نشان به شنگرف.    شمث‍ 66624

خرید فایل اسکن