گرگ و روباه

افزودن به علاقه‌مندی‌ها

از ناشناسی كه نام خود را در دیباچه نیاورده است. مثنوی است تمثیلی، در پیرامون 98 بیت، در داستان روباهی كه در باغی می‌چرید و آسیب می‌رساند. باغبان دام می‌گسترد، روباه فریب دنبۀ دام را نمی‌خورد ولی چشم از آن برنمی‌دارد، تا پیر گرگی می‌رسد. روباه با افسون او را به سر دام می‌كشاند. گرگ به دام می‌افتد و دنبه بهرۀ روباه می‌گردد و پایان می‌یابد: 
گرگ كـه بـاشد و روبـاه كه بود؟
... نفس گردنكش تـو روباه است...
آغاز:   
راوی ایــن سخـنـــان دمســاز
كــرده اینگـونـه حكایت آغــاز
كـاندریــن شهر یكی محتشمـی
داشت بـاغی چــو بهشت ارمـی
انجام:   
هـر كـه خـواند، دعـا طمع دارم
زانـكـــه مـن بنـدۀ گنهكــارم
منابع دیگر:   ذریعه 18/206 «گرگ و روباه» با سرآغاز دیگر؛ نسخه‌ها 4/3066 دو مثنوی بدین نام، كه هیچیك این مثنوی نیست. 

خرید فایل اسکن