اشنابل

اشنابل \ešnābel\، آرتور (1882-1951 م / 1261-1330 ش)، نوازنده، آموزگار پیانو و آهنگ‌ساز اتریشی که بعدها تابعیت آمریکایی را برگزید. اجراها و ضبطهایش او را به یک شخصیت مشهور در زمان خودش، و الگوی نوازندگی دانشورانه برای نوازندگان بعدی تبدیل کرد. او نزد لِشِتیتسکی هنر آموخت. از 1890 م که برای نخستین‌بار به روی صحنه رفت، از اجرای رِپُرتوار معمول نوازندگان حرفه‌ای سر باز زد، و توجه خود را به آثاری معطوف کرد که ازلحاظ فکری و نظری از ارزش موسیقایی بیشتری برخوردار بودند. او قطعات شوبرت را با بیانی غنایی اجرا می‌کرد و آثار متأخر بتهوون را با شدت و حرارت و قدرت الهامی عمیق می‌نواخت. اشنابل در 1939 م به کشور آمریکا مهاجرت کرد. پسرش نیز، کارل اولریش (1909-2001 م)، نوازندۀ پیانو، نخستین‌بار در 1926 م در برلین برنامه اجرا کرد و در 1939 م به آمریکا نقل مکان کرد.
از میان ساخته‌های اشنابل می‌توان به چند سمفونی و کوارتِت زهی اشاره کرد. او به‌عنوان آهنگ‌ساز، از آرنولد شونبرگ، آهنگ‌ساز هم‌عصر خود، تأثیر پذیرفته است. از او دو کتاب با نامهای «تأملاتی در باب موسیقی» (1934 م) و «موسیقی و دشوارترین راه» (1942 م) منتشر شده است.

مآخذ

Americana, 2006; Britannica, 2008; Encarta, 2008; The Grove Concise Dictionary of Music, ed. S. Sadie, London, 1994.

بخش موسیقی