اسنودن، فیلیپ

اسنودن \esno(w)den\، فیلیپ، ملقب به وایکاونت اسنودن (آو ایکـورنشو) (1864-1937 م / 1243-1316ش)، دولتمرد انگلیسی. او در خانواده‌ای تنگ‌دست در ایکورنشو در یورک‌شِر زاده، و پس از به پایان رساندن تحصیلات ابتدایی، کارمند دولت شد. در 1893 م، به‌عنوان نویسنده و سخنران، به حزب مستقل کارگر پیوست (این حزب پس از اتحاد با کنگرۀ اتحادیه‌های کارگری بریتانیا، در 1906 م به حزب کارگر تغییر نام داد). اسنودن دو بار به ریاست حزب رسید (1903-1906 و 1917-1920 م). او در دوره‌های نمایندگی‌اش در مجلس عوام (1906- 1918 و 1922-1931 م)، در بحثهای مجلس بر سر مسائل اجتماعی و اقتصادی بسیار توانا بود. وی در زمان جنگ جهانی اول جزو اقلیت صلح‌طلب در میان سوسیالیستها بود و بر اثر مخالفتهایش با جنگ، در انتخابات 1918 م برای راهیابی به مجلس شکست خورد. 
اسنودن به‌سبب تسلطش به امور مالی، در دولتهای رَمزی مَک‌دانِلد (ه‍ م) دو بار وزیر خزانه‌داری شد (1924 و 1929 م)؛ اما بر اثر رکود بزرگ اقتصادی، که بر سراسر جهان تأثیر گذاشت، بودجۀ کشور با مشکلاتی روبه‌رو شد، بیکاری افزایش یافت و دولت کارگری انگلستان در 1931 م سقوط کرد. پس از سقوط دولت، اسنودن که دیگر سمتی دولتی نداشت، عنوان وایکاونت گرفت و به مجلس اعیان راه یافت. او در این دوره به منتقد صریح شخص مک‌دانلد و دولت او تبدیل شد و دیگر به حزب کارگر نپیوست. زندگی‌نامۀ خودنوشت اسنودن، که در 1934 م در دو جلد به چاپ رسید، شرح سودمندی دربارۀ سالهای شکل‌گیری حزب کارگر انگلستان است.

مآخذ

Britannica, 2010; Columbia, 6th edition; A Dictionary of Political Biography, eds. D. Kavanagh and Ch. Riches, Oxford / New York, 1998. 

بخش مفاهیم جدید و عناوین ویژه