میش دیزک

میش‌دیزک \ mīš-dīzak \ ، یا میش‌دُزّک، سابقاً مزرعه و امروزه مجتمعی مسکونی در لواسان. در سمت شمال رودخانۀ جاجرود، حدفاصل روستاهای زردبند و رودک و در جبهۀ شمالی روستای جدیدالتأسیس امین‎آباد و در منتها‎الیه جنوبی دامنه‎های جنوب غربی کوه ورجین، در °51 و ´34 طول شرقی، و °35 و ´50 عرض شمالی و ارتفاع متوسط 900‘1متری از سطح دریا، منطقۀ کوچک نسبتاً همواری وجود دارد که اهالی روستاهای اطراف به آن میش‌دُزّک می‎گویند؛ اما در برخی نوشته‎ها و نقشه‎ها این اسم را به صورت میش‌دیزک آورده‎اند. درخصوص وجه تسمیۀ این نام، اهالی منطقه می‎گویند: در این محل 4-5 چشمۀ پرآب وجود داشت. وجود این چشمه‎ها سبب می‎شد که علفهای این محل به سرعت رشد کنند و قد بکشند و وقتی چوپانان گوسفندان خود را برای چرا به این منطقه می‎بردند، تعدادی از آنها در لابه‎لای علفها گُم می‎شدند و اصطلاحاً می‎گفتند میشها دزدیده شده‎اند و به همین سبب این مکان را میش‌دزک می‌خواندند.
در سالهایی که در این مزرعه کشاورزان زراعت می‎کردند، آب فراوان موجود در این مکان موجب می‎شد که محصول فراوان و پربرکتی از آنجا برداشت شود. در یکی دو دهۀ اخیر، مزارع میش‎دیزک نیز مانند صدها مزرعۀ دیگر لواسان و رودبار قصران به قطعات کوچک تقسیم و تفکیک شد. مالکان اولیۀ این مزرعه زمینها را فروخته، با پول آن برای خود در مجاورت جادۀ اصلی مغازه دایر کردند و در آن مشغول کسب و کار شدند. مالکان جدید حجم عظیمی از آهن، سنگ، آجر، سیمان و گچ در محل ریخته، دهها ساختمان عظیم و چندطبقه برپا کردند و بدین ترتیب یکی دیگر از مزارع با کیفیت منطقه تبدیل به شهرک مسکونی شد.

ناصر پازوکی طرودی