میگون، رود

میگون، ‌رود \ rūd-e meygūn \ ، از شاخابه‌های رودخانۀ جاجرود. 
شاخۀ شمال غربی رودخانۀ جاجرود که از روستاهای شمشک و دربندسر سرچشمه می‌گیرد، پس از عبور از روستاهای دورود و جیرود، در محلی به نام درۀ گاوچال که حدود 650 متر بالاتر از دهانۀ تنگۀ هملون واقع است، وارد محدودۀ شهر میگون می‌شود و نام میگون بـه خود می‌گیرد. ایـن رودخانـه که حدود 7 کمـ است، در محلی به‌نام گَلِ رودبار از محدودۀ شهر میگون خارج، و وارد حریم شهر فشم می‌شود و از آنجا به بعد رودخانۀ فشم خوانده می‌شود.
گفتنی است که به رودخانۀ جاجرود یا به هر یک از شاخه‌ها و شعبه‌های فرعی آن، هنگام عبور از شهر یا روستاهای طول مسیر، آب دهها چشمه یا آبریزِ تنگه و دره ملحق می‌شود و آب آن را افزایش می‌دهد. مثلاً به رودخانۀ جاجرود در شهر میگون آب دره‌های دامنۀ غربی کوه دیملا، دره‌های جنوبی کوه آبک، مثل خربز ـ دره که در شرق و شمال میگون واقع‌اند، و آب درۀ آهنگرک که در غرب شهر میگون قرار دارد، و همچنین آب‌ دهها چشمۀ دائمی و غیردائمی افزوده می‌شوند. به عبارت دیگر، شهرها و روستاهای طول مسیر رودخانه‌ها، ضمن برداشت از آب رودخانه‌ها و استفاده‌ از آن برای مصارف خانگی و آبیاری باغات و مزارع، چشمه‌هایی دارند که به رودخانۀ اصلی می‌ریزند و آب آن را افزایش می‌دهند. اهالی شهرها و روستاها در اطراف این رودخانه به‌سبب دارا نبودن تجهیزات دفع یا جذب فاضلاب، در آلوده‌کردن این رودخانه نقشی مهم ایفا می‌کنند. ضمن اینکه خاصیت نشست آب و جریان لش‌آب در مناطق کوهستانی امری طبیعی و بدیهی است. 

ناصر پازوکی طرودی