ماشالا (ماشاءالله)، بند

ماشالّا (ماشاءالله)، بند \ band-e māšālla \ ، صخره‌ای کله‌قندی‌شکل در میان دریاچۀ سد لتیان. 
در درۀ سربیشۀ لواسان که بخش بزرگی از آن هم‌اکنون زیرآب سد لتیان رفته‌است، صخره‌ای وجودداشت که به بند ماشالا مشهور بود. در گویش محلی مردم لواسان و رودبار قصران به صخره‌های بزرگ بند، و به صخره‌های کوچک‌تر کمر می‌گویند. در گذشته فردی به نام ماشاءالله در کنار این صخره کشاورزی می‌کرد و باغ میوه‌ای هم داشت و ازاین‌رو، این صخره را بند ماشاءالله (ماشالّا) می‌گفتند. این صخره یا بند که زیر تپه‌سرک واقع بود و اکنون فقط نوک کله‌قندی‌شکل آن میان دریاچۀ سد لتیان پیدا ست، بیش از 100 متر بلندی داشت. 
بند ماشالا به سبب زیبایی خاص و استحکامی که داشت، به شکل یک شاخص در سربیشه درآمده بود و هنوز هم میان مردم منطقه مشهور است. بعدها که آب سد بخش بزرگی از زمینهای لواسان به‌خصوص روستای سربیشه را زیرآب برد، از بند ماشالا و باغش چیزی جز همین جزیرۀ کوچک کله‌قندی‌شکل باقی نماند. درختان میوۀ باغ بند ماشالا و فضای سبز آن اکنون به صورت یک منطقۀ ساحلی تفریحی درآمده است که روزهای تعطیل، اهالی لواسان و تهران از ساحل آن استفاده می‌کنند. 

مأخذ

 راکی، قاسم (از اهالی قدیم لواسان)، گفت‌وگو با مؤلف. 

سیما صفری