لواسانی، عبدالعظیم

لواسانی \ lavāsānī \ ، عبدالعظیم، شیخ عبدالعظیم لواسانی، فرزند محمد، عالم دینی (زنده در 1242 ق / 1826 م). 
وی از شاگردان شریف‎العلماء در کربلا (آقابزرگ، طبقات ... ، 2 / 742) و هم‌مباحثۀ حاج ملا عباسعلی استرابادی بود (حسینی، 1 / 304). از آثار وی می‌توان روض المحصلین، در اصول فقه در چند مجلد که در 1242 ق تألیف کرد (آقابزرگ، همانجا)؛ الاجتهاد و التقلید (همو، الذریعة، 1 / 271-272)؛ و الحقایق الثلاثة فی بیان الحقیقة اللغویة را که تقریرات بحث استادش در 1241 ق بود، نام برد (همان، 7 / 33).

مآخذ

 آقابزرگ، الذریعة؛ همو، طبقات اعلام الشیعة، مشهد، 1404 ق؛ حسینی، احمد، تراجم الرجال، قم، 1414 ق.

مینا احمدیان