کهو، گردنه

کهو، گردنه \ gardane-ye kahū \ ، گردنه‌ای در پای کوه کهو در خط‌الرأس کوه خلنو به آزادکوه. 
برای رسیدن به گردنۀ کهو باید از درۀ وارنگرود به درۀ شیرکمر و سپس دشت خرسلک (در گویش محلی به معنای شکل خر) وارد شد و پس از آن، از سمت راست دشت به طرف گردنۀ سوتک رفت و با گذر از دشتی دیگر، به کمانکوه رسید. در میانۀ دشت، و در محدودۀ میان 3 قلۀ بلند کمانکوه، سرماهو و یخچال، برکه‌ای حاصل از ذوب برفابهای زمستانی قله‌های اطراف به وجود آمده که محل مناسبی برای استراحت و شب‌مانی کوهنوردانی است که قصد صعود به قله‌های یادشده را دارند. این برکه از لحاظ ارتفاع، حدود 400 متر از قلۀ کهو پایین‌تر است؛ اما با توجه به شیب تند این بخش از راه، تا رسیدن به قله حدود نیم ساعت زمان لازم است. 
از کوه کهو می‌توان پس از حدود 45 دقیقه کوهنوردی نسبتاً دشوار به قلۀ یخچال رسید. گردنۀ کهو در سمت مخالف کوه یخچال در ارتفاع حدود 000‘4 متری از سطح دریا واقع است. اگر پشت به کوه یخچال از کوه کهو به سمت پایین حرکت کنیم، پس از حدود نیم ساعت، به گردنۀ کهو می‌رسیم. این گردنه در جهت قلۀ پالون‌گردن و قله‌های نرگس امتداد دارد و گردنه‌ای کم ـ آمدورفت است. گردنۀ کهو در مسیر وزش بادهای دائمی قرار دارد و گذر از آن در زمستانها خطرناک است. 

مآخذ

 تحقیقات میدانی مؤلف؛ ضرابیان، نادر (سرپرست گروه کوهنوردی لواسان)، مصاحبه با مؤلف، 11 / 4 / 1390 ش. 

سیما صفری