عرقچین، آبشار

عرقچین، آبشار \ āb-šār-e araq-čīn \ ، آبشاری واقع در انتهای درۀ دارآباد، بعد از باغچه‌خلیل (سریونجه).
برای رسیدن به محل این آبشار، باید از ابتدای درۀ دارآباد حرکت کرد؛ آن‎گاه پس از رسیدن به دوراهی سربند غلاک، مسیر سمت راست (شرق) دارآباد را پی گرفت و به‎تدریج از راه عمومی پاکوب که به خط‎الرأس منتهی می‌گردد، دور شد. پس از این، راه از روی گردۀ کبوترخوان به‌ سوی پایین تغییر یافته، پس از عبور از رودخانه به چشمه‎چهان و چندصد قدم بالاتر از آن به آبشار چال‌مگس می‌رسد. از این نقطه به‎بعد، راهْ صخره‌ای و تا حدی دشوار است که باید با دست به سنگ شدن از هفت‎حوض دارآباد (گارا) عبور کرد؛ بعد از نیم‌ ساعت به سریونجه یا باغچه‌‌خلیل خواهیم رسید. از اینجا به بعد، یا می‌توان به سمت پیازچال در غرب رفت، یا با عبور از میان درختان، مسیر آب را که به دو شاخه تقسیم می‎شود، دنبال کرد؛ شاخۀ سمت چپ از درۀ گرده‌گور به پایین می‌ریزد. با ادامۀ مسیر به موازات شاخۀ سمت راست، پس از گذشت نیم ‌ساعت می‌توان به آبشار عرقچین رسید.
آبشار عرقچین نسبتاً مرتفع است و بیشتر آب آن از آب چشمه‌ای واقع در کوه دارآباد تأمین می‌شود. افزون‎برآن، برفابهای قله‌های چمبره‌بند، سیاه‌بند، لارکرور، و چال‎او که بیش از 000‘ 3 متر از سطح دریا بلندی دارند، به آبشار عرقچین، و از آنجا به آبشار چال‌مگس و چشمه‌های پایین‌تر سرازیر می‎شوند. 

سیما صفری