شکرآب، آبشار

شکرآب، آبشار \ āb-šār-e šekar-āb \ ، آبشاری واقع در مسیر اصلی رودخانۀ شکرآب. 
این آبشار در جنوب غربی منطقۀ شکرآب، در دامنۀ شمالی قلۀ توچال، غرب بستان‌کوه، در سمت جنوب شرقی کوه آهاربشم و در ارتفاع 457‘2متری از سطح دریا، در فاصلۀ 250متری جنوب بنای امامزادگان سید زاهد و سید طاهر جای دارد. 
آب این آبشار حاصل ذوب برفهایی است که در دامنۀ شمالی کوههای توچال وجود دارد. آبشار شکرآب در مسیر اصلی رودخانۀ شکرآب واقع شده است و ارتفاع آن از 10 متر تجاوز نمی‌نماید؛ اما چون کف دره‌ای که رودخانۀ شکرآب در آن جریان دارد، صخره‌ای است، از همین‌رو، جریان حرکت آب به گونه‌ای است که می‌توان ارتفاع آبشار را حدود 200 متر در نظر گرفت. 
بخشی از آب آبشار شکرآب از طریق حفر جوی به سطح هموار منطقۀ شکرآب منتقل و صرف آبیاری باغهای آنجا می‌شود. آب مصرفی و آشامیدنی افرادی که برای زیارت امامزاده سید زاهد و سید طاهر یا تفرج به شکرآب می‌آیند نیز با استفاده از سیستم لوله‌کشی از آب همین آبشار تأمین می‌گردد. 
آبشار شکرآب را می‌توان پرآب‌ترین آبشار منطقۀ رودبار قصران دانست. البته میزان این آب در فصول مختلف سال متفاوت است، اما هرگز خشک نمی‌شود؛ از همین‌رو، می‌توان رودخانۀ شکرآب و آبشار آن‌را دائمی نامید. این آب خنک و گوارا ست و چون در بالادست آن تأسیساتی وجود ندارد و محل آمدوشد افراد زیادی نیست، کاملاً پاک و فاقد هرگونه آلودگی است.

ناصر پازوکی طرودی