سیاه بند، قله

سیاه‌بند، قله \ qolle-ye siyāh-band \ ، قله‌ای واقع در قسمت میانی خط‌الرأس قلۀ توچال به قلۀ دارآباد. 
این قله با ارتفاع 330‘ 2 متر از سطح دریا، از شمال توسط یالی صخره‌ای و خطرناک به روستای ایگل و روستای باغ گل، از جنوب توسط شیارهایی کوتاه و بسیار پر شیب به انتهای درۀ اصلی دارآباد، از شرق توسط یال‌ بلند و نسبتاً کم‌شیب به اوشان، از جنوب شرقی به کوه چمبره‌بند، و از غرب به کوه لارکرور محدود می‌شود. 
در شمال و جنوب کوه سیاه‌بند دره‌ها و پرتگاههایی عمیق وجود دارد که فقط برای کوهنوردان حرفه‌ای قابل دسترسی است. با ایستادن بر روی قلۀ سیاه‌بند، تمامی نواحی شرقی و همچنین روستاهای شمال شرقی تهران به‌خوبی دیده می‌شود. قلۀ سیاه‌بند در تابستان و زمستان از طریق مسیر دارآباد قابل دسترسی است، اما صعود به این قله در زمستان بسیار خطرناک است. 
این قله از بیشتر نقاط شهر تهران به‌خوبی دیده می‌شود و همچون دیواری صخره‌ای و بلند به رنگ سیاه از دیگر قله‌‌های اطراف خود متمایز است. بهترین مسیر صعود به قلۀ سیاه‌بند از طریق درۀ دارآباد، و صعود به قلۀ دارآباد و سپس ادامۀ مسیر به طرف شمال تا رسیدن به این قله است.

مجید یاسینی