ژاندارم، تیغه های سنگی

ژاندارم، تیغه‌های سنگی \ tīqehā-ye sangī-ye žāndārm\ ، (یا ژاندارک)، تیغه‌های سنگی‌ای که روی خط‌الرأس کوه خلنو جای دارند.

این تیغه‌های سنگی با ارتفاع 10 متر و درازای حدود 15 متر میان قله‌های خلنو بزرگ و برج در ارتفاع 270‘4متری از سطح دریا جای دارند. در زبان فرانسه به تیغه‌ها و برجهای سنگی‌ای که در مسیرهای صعود قرار دارند و راه صعودکننده را سد می‌کنند، اصطلاحاً ژاندارم می‌گویند. این نام را در سالهای دور، کوهنوردان فرانسوی که برای صعود به کوههای این منطقه می‌آمدند، بر این تیغه‌ها نهاده‌اند و ازهمین‌رو، از آن زمان به بعد کم‌کم میان کوهنوردان ایرانی نیز رایج گشت؛ اما به مرور به اشتباه نامش به ژاندارک تغییر کرد.

عبور از تیغه‌ها در تابستانْ سخت، و در زمستان به مراتب سخت‌تر و خطرناک‌تر است و به تجهیزات کافی و مهارت در کوهنوردی نیاز دارد.

مسیرهای دسترسی به این تیغه‌ها از 3 طریق امکان‌پذیر است: 1. از طریق روستای لالان و از آنجا به گردنۀ بزبزه رو (وزوا) و قلۀ برج و سرانجام به تیغه‌های ژاندارم؛ 2. از طریق روستای شمشک و یال کوه لجنی تا پناهگاه لجنی و از آنجا به قله‌های سرک‌چالها و گردنۀ وزوا و سرانجام برج و تیغه‌ها؛ 3. از طریق درۀ وارنگرود و دریاچۀ خلنو به قلۀ خلنو بزرگ و کوچک و از آنجا به سمت تیغه‌ها.

در زمستانها برای صعود به تیغه‌های ژاندارم و قلۀ خلنو از مسیر سرک‌چالها استفاده می‌شود که امنیت بالاتری نسبت به دیگر مسیرها دارد.

مآخذ

بهرامی‌نیا، عباس (عضو هیئت کوهنوردی شمیران)، ساعدیان، حمید (رئیس هیئت کوهنوردی شمیران)، ضرابیان، نادر (رئیس هیئت کوهنوردی لواسان)، مصاحبه با مؤلف.

سیما صفری