سادات، مزرعه

سادات، مزرعه \ mazraʾe-ye sādāt\ ، از مـزارع قدیمی و مرغوب ناصرآباد.
این مزرعه با ارتفاع 929‘1 متر از سطح دریا، در فاصلۀ 350 متری شمال غربی مزرعۀ کیور، 100متری جنوب مزرعۀ کردیان، 200‘ 3 متری شمال شهر لواسان، و 200متری شمال غربی محل تقاطع رودخانه‎های ناصرآباد و کند و در منتها‎الیه دامنۀ شرقی کوه ورجین قرار دارد. مزرعۀ سادات در گذشته‎های دور، از مزارع دیمزار مرغوب ناصرآباد بوده است.
بقایای معماری بافت قدیم این مزرعه هنوز در حجم انبوه ساخت‎وسازهای جدیدی که از دهۀ 1350 ش به ‎بعد در این مزرعه انجام شده، و آن را به منطقه‎ای مسکونی بدل ساخته، قابل مشاهده است. این منطقۀ مسکونی جدید در تابستان نزدیک به 70، و در زمستان کمتر از 5 خانوار جمعیت دارد. نام خانوادگی ساکنان مزرعۀ سادات غالباً یوسفی و ریحانی است؛ اما ‎به‎تازگی، خانواده‎هایی با نام میرمحمدی نیز در آنجا ساکن شده‎اند. آب این روستا از چشمه‎ای به‎نام گرچشمه تأمین می‎شود که در دره‎ای به همین نام جریان دارد. تمام ساکنان مزرعۀ سادات افراد خوش‎نشینی‎اند که در تهران زندگی می‎کنند و فقط روزهایی از سال را برای ییلاق به این منطقه می‎آیند.
دربارۀ سبب نام‎گذاری مزرعۀ سادات، اهالی کهن‎سال و معتمدان روستا معتقدند که تمامی اراضی این مزرعه متعلق به خاندانی از سادات علوی بوده است که طی سده‎های گذشته، از آنها بهره‎برداری می‎کرده‎اند. این خاندان در اوایل حکومت پهلوی قسمتهایی از مزرعه را فروختند و بدین ترتیب، مالکیت آنها از میان رفت، اما نام سادات همچنان بر آن باقی ماند. این مزرعه هیچ اثر تاریخی ـ فرهنگی‎ای را در خود جای نداده است.

ناصر پازوکی طرودی