چمن مخمل، دشت

چمن‌مخمل، دشت \ dašt-e čaman-maxmal\ ، دشتی در شمال غربی قلۀ توچال، واقع در مرز میان شهرستانهای شمیران و کرج. 
دسترسی به این محل از دو مسیر جبهۀ جنوبی و جبهۀ شمالی توچال امکان‌پذیر است. از جبهۀ جنوبی، نخست باید مسیر یال اصلی قلۀ توچال (یال گوله‌بند) را از شیرپلا و جان‌پناه امیری طی کرد و به خط‌الرأس قله رسید. سپس از آنجا به سمت غرب تا پای قلۀ شاه‌نشین راه‌پیمایی کرد و پس از گذر از کنار هتل توچال، به سوی گردنۀ شهرستانک ادامۀ مسیر داد و با پایین‌آمدن از گردنه در جهت شمال و در ارتفاع بین 400‘ 3 تا 500‘ 3 متری به دشت چمن‌مخمل رسید. 
راه دوم از شهرستانک و از کنار قصر ناصری آغاز می‌شود و در جهت چشمۀ گلکلیه و پس از آن، چاورچالون ادامه می‌یابد. اگر از نخستین گوسفندسرای کوچک پس از چشمۀ گلکلیه ــ که حدود نیم ساعت با چشمه فـاصله دارد ــ به سمت قلۀ توچال حرکت کنیم، پیش از رسیدن به گردنۀ شهرستانک، به دشت چمن‌مخمل می‌رسیم. 
افزون بر دو راه یادشده، راه سومی هم برای رسیدن به این محل هست که از امامزاده داوود به بلندیهای پلنگ‌چال و گردنۀ اشترگردن و از آنجا به بازارک و سپس چمن‌مخمل می‌رسد. پیمودن این راه بسیار دشوار، و در زمستانها عملاً ناممکن است. برای گذر از این مسیر به تجهیزات، مهارت در کوهنوردی و قدرت بدنی بالا نیاز است. 
این دشت محدودۀ وسیعی را در بر می‌گیرد که جنوب آن به بلندیهای شاه‌نشین و گردنۀ سی‌و‌سه‌چم و دریاچۀ فصلی توچال (دریوک)، غرب آن به دامنه‌های بهمن‌گیر گردنۀ بازارک و لوارک، و شرق آن به بلندیهای قزقونچال منتهی می‌شود. بنابر شواهد تاریخی، راه معروف به راه ناصری از همین محل می‌گذشته، و از گردنۀ شهرستانک به سوی شاه‌نشین و امامزاده داوود ادامه می‌یافته است. هنوز هم در تابستان می‌توان آثاری از یک راه مالرو قدیمی را که از میان دشت می‌گذرد، دید. 
دشت چمن‌مخمل در روزهای گرم سال پوشیده از گیاهان خودرو، و در زمستان و فصل بارش تا اوایل خرداد، پوشیده از برف و یخ است و از آنجا که این دشت در نزدیکی چالۀ بزرگ توچال جای دارد، برف انباشته‌شده در آن به شکل تودۀ یخچالی بزرگی درمی‌آید.

سیما صفری