باغچه خلیل

باغچه ‎خلیل \ baqče-xalīl\ (سریونجه)، نام محلی در انتهای درۀ دارآباد، بعد از آبشار چال‎مگس و هفت‌حوض دارآباد.
برای رسیدن به این محل باید نخست مسیر پل رودخانۀ دارآباد و جادۀ آسفالتۀ آن را به سوی شمال پیمود. پس از رسیدن به انتهای جاده در کنار رودخانه، و با گذر از پل، و مدتی کوه‌پیمایی می‌توان به سربند غلاک و آبشار کبوترخوان رسید. این مرحله از مسیر به ‌طور کامل در احاطۀ یالهای صخره‌ای درۀ دارآباد قرار دارد. این یالهای تند و عظیم‌الجثه و دیواره‌های بلند را چمبره‌بند و سیاه‌بند می‌گویند. مسیر از کنار چشمۀ چهان و آبشار چال‎مگس ادامه می‌یابد و به چند آبگیر یا حوضچه که به گارا یا هفت‌حوض دارآباد معروف‎اند می‌رسد. گذر از محل گارا تا باغچه‎خلیل، تنها با عبور نسبتاً دشوار از میان سنگهای ریز و درشت که برخی در مسیر آب رودخانه لیز و صاف شده‌اند، امکان‌پذیر است.
پس از پیمودن این مسیر، دره بازتر می‌شود و کم‌کم در زیر گردنۀ زین‌اسبی دارآباد، به باغستانی کوچک می‎رسد که به آن سریونجه می‌گویند. این محل به دلیل اینکه مالکش فردی از اهالی دهکدۀ دارآباد، معروف به خلیل است، به نام باغچه‎خلیل مشهور شده و مکانی است باصفا با هوایی کاملاً مطبوع در محلی نسبتاً هموار در میان صخره‌ها و سنگهای کوچک و بزرگ که در منتها‌الیه شمالی آن، دیواره‌ها و گردنۀ زین‎اسبیِ دارآباد و در شمال غربی، دیواره‌ای منتهی به قلۀ کلک‌چال واقع است. خط‌الرأس اصلی دارآباد را از این محل به وضوح می‌توان مشاهده کرد. از باغچه‎خلیل می‌توان مستقیماً به طرف قلۀ توچال از راه صخرۀ کلک‎چال دست‎یافت و فاصلۀ آن تا روستای دارآباد حدود 3 ساعت کوه‌پیمایی است.

سیما صفری