امامه، رود

امامه، رود \ rūd-e a(e)māme\ ، از شاخابه‌های رود جاجرود در بخش رودبـار قصران. ایـن رود بـه طول 10 کمـ و حـوضۀ آبـریـز 3/ 37 کمـ 2، از کـوه هـم‌هـن (ارتفاع: 608‘ 3 متر) واقع در 22 کیلومتری شمال خاوری شهر تهران سرچشمه گرفته، و در جهت شمال خاوری به جنوب باختری جریان می‌یابد (افشین، 2/ 492؛ فرهنگ جغرافیایی رودها ... ، 3/ 11؛ محمودیان، 88). رود امامه پس از مشروب ساختن آبادیهای امامۀ بالا، امامۀ پایین و کلوگان، سرانجام در نیم کیلومتری جنوب باختری آبادی کلوگان به رود جاجرود می‌ریزد (اعتمادالسلطنه، 125؛ فرهنگ جغرافیایی آبادیها ... ، 38/ 28- 29؛ جعفری، 112). منبع تغذیۀ این رود، نزولات جوی و آب چشمه است ( فرهنگ جغرافیایی رودها، همانجا). آبدهی این رود در دوره‌ای 10 سـاله بـه طور متوسط 9/ 18 میلیون مـ 3 در سال بوده است (افشین، همانجا). 

مآخذ

اعتمادالسلطنه، محمدحسن، روزنامۀ خاطرات، تهران، 1345 ش؛ افشین، یدالله، رودخانه‌های ایران، تهران، 1373 ش؛ جعفری، عباس، رودها و رودنامۀ ایران، تهران، 1376 ش؛ فرهنگ جغرافیایی آبادیهای کشور، تهران، 1370 ش؛ فرهنگ جغرافیایی رودهای کشور، حوضۀ آبریز ایران مرکزی، تهران، 1383 ش؛ محمودیان، علی‌اکبر و دیگران، اطلس شهرستان شمیران، تهران، 1381 ش.

حسن موسوی‌زاده