اسلیپینگ بر

اِسلیپینگ‌بِر \ [e]sliping-ber\ (در انگلیسی به معنی خرسِ خفته)، یکی از بزرگ‌ترین مجموعه تلماسه‌های روان در جهان، به طول 11 کم‍ ، که در طول کرانـۀ شمال شرقی دریـاچۀ میشیگان در ایالت میشیگانِ آمریکا قرار دارد. این تلماسه‌ها، که ارتفاع برخی از آنها به حدود 150 متر از سطح دریاچه می‌رسد، مساحتی نزدیک به 10 کم‍2 را می‌پوشانند. تلماسه‌ها از سازندهای ماسه‌ای نامتعارف و بقایای درختان جنگلی تشکیل شده است و زیستگاه جانورانی چون راسوی آمریکایی، گربۀ وحشی، گوزن و خارپشت است. 
بادهایی که از دریاچه به سوی شرق می‌وزند، سبب پدید آمدن دو گونه تلماسه می‌شوند: 1. تلماسه‌های واقع در نواحی مرتفع، همچون تلماسۀ اسلیپینگ‌بر، که در ارتفاعات تشکیل می‌شود و بیشتر از جنس ماسه‌های یخچالی است؛ 2. تلماسه‌های ساحلی، که در کرانه‌های دریاچه تشکیل می‌شود و از جنس ماسه‌های ساحلی است، مانند گروه تلماسه‌های آرال، که در جنوب مجموعۀ اسلیپینگ‌بر قرار دارد. این تلماسه‌ها با باد جابه‌جا می‌شود و بیشتر اوقات، درختان را زیر خود مدفون می‌کند. وزش همیشگی باد در دامنه‌های غربی موجب حرکت ماسه‌ها به نواحی داخلی می‌شود و شرایط مناسبی برای ورزش کایت‌سواری پدید می‌آورد. 
نام این تلماسه‌ها برگرفته از یکی از افسانه‌های سرخ‌پوستان اُجیبوا (ه‍ م)، از بومیان آمریکاست. کنگرۀ ایالات متحدۀ آمریکا در 1970م، 55 کم‍ از خط ساحلی دریاچۀ میشیگان را، به وسعت 287 کم‍2، «کرانۀ ملی تلماسه‌های اسلیپینگ‌بر» نام نهاد. از جمله آثار تاریخی در این منطقه می‌توان به فانوس دریایی جزیرۀ مَنیتویِ جنوبی (تأسیس: 1871م)، و موزۀ علوم دریایی اشاره کرد. 

مآخذ

EB, 2008 (under «Sleeping Bear Dunes»); ME, 2008 (under «Sleeping Bear Dunes National Lakeshore»). 
بخش جغرافیا