آسگارد

آسگارد \ āsgārd\ ، نیز آسگارث، آسگاردر و آسگارذر، در اساطیر اسکاندیناویایی باستان، قلمرو گروه مهمی از خدایان که اِسیر خوانده می‌شدند. آسگارد یکی از 9 جهانی بود که این مردم بدانها باور داشتند و در مرکز کائنات واقع بود. آسگارد در بالا‌ترین نقطه بین زمین (میدگارد) و آسمان جای داشت و زمینیان تنها از راه پلِ بیفرُست (رنگین کمان) می‌توانستند به آنجا برسند. 
آسگارد به 12 بخش یا بیشتر تقسیم می‌شد و 12 کاخ (به شمار خدایانِ اسیر) یا بیشتر، از طلا و نقره، در آن ساخته شده بودند. هر یک از خدایان در کاخی باشکوه در آسگارد زندگی می‌کرد، اما زیبا‌ترین و بزرگ‌ترین این کاخها از آنِ اُدین (ه‍ م) ــ خدای برتر اسکاندیناویاییهای باستان ــ بود. بر پایۀ اساطیر ژرمنهای شمالی، زمانی خدایان و خدا‌بانوان به‌خوشی و بی ‌هیچ نگرانی در آسگارد زندگی می‌کردند، تا اینکه غولانِ قلمروِ یُتونهِیم (در فرا‌سوی این جهان) بدان رخنه کردند و گناه را در آنجا گستردند. 
نگهبان این سرزمین آسمانی هِـیمدال (خدای سپیده‌دم و روشنایی) نام داشت که پاسدار خدا‌یان نیز به‌شمار می‌آمد. 

مآخذ

EA, 2006; EB, 2008; Encyclopedia International, Grolier Inc., New York etc., 1974; Funk & Wagnalls New Encyclopedia, ed. J. L. Morse et al., New York, 1973. 
بخش ادیان، اساطیر و عرفان