استیبنیت

اِستیبنیت \ [e]stibnit\ ، یا آنتیمونیت، یا آنتیموان‌سولفید، با فرمول Sb2S3 ، کانۀ اصلی آنتیموان. این کانی جلای فلزی درخشانی دارد، رنگ آن از خاکستریِ سربی تا خاکستری فولادی متغیر است و به سادگی ذوب می‌شود (در دمای حدود °525 سانتی‌گراد). استیبنیت به شکل توده‌هایی در رگه‌های کوارتز موجود در گنیس و گرانیت وجود دارد. این کانی همچنین در سنگ‌آهکهایی یافت می‌شود که احتمالاً از ته‌نشین شدن املاح چشمه‌های آب گرم پدید آمده‌اند. ذخایر قابل توجهی از استیبنیت در استان هونان در چین، جزیرۀ شیکوکو در ژاپن یافت می‌شود و دیگر ذخایر آن از جمله در فرانسه، آلمان، ایتالیا، رومانی و اسلواکی در اروپا، پرو، مکزیک و غرب ایالات متحدۀ آمریکا قرار دارد. 
استیبنیت و سولفیدهای آرسنیک و بیسموت (به ترتیب: زرنیخ و بیسموتینیت) که با استیبنیت قابل مقایسه‌اند، گروهی از کانیها را تشکیل می‌دهند که دارای خواص فیزیکی مشابه‌اند. استیبنیت در ساخت کبریت، مواد آتش‌بازی و چاشنی مواد منفجره به کار می‌رود. این ماده از پیش از تاریخ شناخته شده بود و پیشینیان از آن به‌عنوان ماده‌ای آرایشی (سرمه یا کُحل) برای سیاه کردن ابروها و مژه‌ها، و درشت جلوه دادن چشمها استفاده می‌کردند. بلورهای استیبنیت به دستگاه راست‌گوشه تعلق دارند. 

مآخذ

EA, 2006; EB, 2010; ME, 2009.
بخش علوم پایه و مهندسی