استالیپین، پیوترآرکادیویچ

اِستالیپین\ [e]stālipin\ ، پیوتر آرکادیِویچ (1863-1911م/ 1280- 1329ق)، سیاستمدار محافظه‌کار روس. 

استالیپین در شهر درِسدِن در آلمان زاده شد. او در دانشگاه سن‌پترزبورگ تحصیل کرد و در سال 1885م به استخدام وزارتخانۀ زمینهای خالصه درآمد. در دولت کاوناس (در لیتوانی) رئیس دادگاه ایالتی شد، بعداً ارتقای مقام یافت و فرماندار استانهای گرودنو (1902م) و ساراتف (1903م) در روسیه شد. در 1906م به وزارت کشور منصوب گردید و پس از انحلال نخستین دوما (مجلس منتخب قانون‌گذاری) که تنها یک سال از برپایی آن می‌گذشت، به نخست وزیری رسید. 
استالیپین کوشید با ایجاد طبقۀ نیرومندی از دهقانان جلوی انقلاب را بگیرد. او امیدوار بود این طبقه محافظه‌کار و طرفدار حکومت باشد. در 1906م به اصلاحاتی در زمینۀ کشاورزی دست زد که مشوق مالکیت خصوصی زمین بود. به‌سبب موفقیتش در مهار کردن ناآرامیهای دهقانی بود که نیکلای دوم، تزار روسیه، به وی مسئولیت سپرد. استالیپین برای سرکوبی عناصر انقلابی که رو به ‌فزونی بودند، در بخش اعظم امپراتوری روسیه حکومت نظامی برقرار کرد و در 1911م در کیِف به قتل رسید. 

مآخذ

EA, 2006; EB, 2008; GSE.
بخش مفاهیم جدید و عناوین ویژه