آزوچی ـ ممیاما، دوره

آزوچی‌ـ مُمُیاما،دوره do(a)wre(a)-ye āzūčī-momo-] [yāmā، یا دورۀ مُمُیاما(1574-1600م/ 982-1009ق)، عصر وحدت سیاسی در تاریخ ژاپن به رهبری فرمانروا اُدا نُبوناگا و جانشین او، تُیُتُمی هیدِیُشی که سرانجام همۀ ایالات را تحت نظارت حکومت مرکزی درآورد. این دوره برخلاف محدودیت دورۀ پیشین، یعنی مورُماچی یا آشیکاگا (1338-1573م) عصر مجد و تفاخر بود. ساختمان دژها و کاخهای باشکوه جانشین معماری معابد شد.
در واقع، این دوره نامش را از دو دژ گرفته است: دژ آزوچی، ساختۀ اُدا درکرانۀ دریاچۀ بیوا، و دژ ممیاما، ساختۀ هیدیشی در کیوتو. این دژها را استادان مکتب «کانو» با نقاشیهای عظیم و شکوهمند بر روی دیوارهای کشویی و پرده‌های تاشو تزیین کرده‌اند. دورۀ مزبور در 1600م پایان یافت و جای آن را دوره تُکوگاوا یا اِدو (1603-1867م) گرفت. این دوره از زمانی شروع شد که جانشین هیدیشی، یعنی تکوگاوا ایئِیاسو، پایتخت را به اِدو (توکیوی امروز) منتقل کرد.     (112)