آزارخواهی

آزارْخواهی [āzār-xāhī]، یا مازوخیسم، اختلالی روانی ـ جنسی که در آن ارضاء شهوانی از راه تحمیل کردن درد به خود به دست می‌آید. این اصطلاح از نام لئوپولد ریتِـر فون (شوالیـۀ) زاخِـر ـ مـازُخ اتـریـشـی ــ کـه مفصلاً دربـارۀ ارضائی کـه بـا کتـک خوردن و بــه زانـو درآمـدن کسـب می‌کـرد، نـوشت ــ گرفته شده است. مقدار دردی که در کار است، می‌تواند از تحقیرشدنِ تشریفاتی با خشونت کم، تا شلاق خوردن شدید یا کتک خوردن تفاوت کند؛ عموماً فرد آزارخواه به گونه‌ای کنترل اوضاع را در اختیار دارد و پیش از آنکه جداً صدمه ببیند، رفتار سوء‌استفاده‌جویانه را به پایان می‌رساند. با اینکه درد ممکن است در بسیاری افراد سبب مقداری هیجان جنسی شود، برای فرد آزارخواه سرانجامِ اصلی فعالیت جنسی می‌شود. این اصطلاح در متون اجتماعی غیردقیق به کرات به کار می‌رود و منظور از آن رفتار کسی است که در جست و جوی وضعیت تحقیرشدن یا مورد سوء استفاده بودن است و از آن لذت می‌برد. 
آزارخواهی به عنوان صفتی مجزا نسبتاً نادر است. معمولاً ارتباط درد با لذت جنسی به هر دو شکل آزارخواهی و دگرآزاری (سادیسم)، یعنی لذت بردن جنسی از راه تحمیل درد به دیگران درمی‌آید. غالباً فرد نقشهای خود را پیاپی تغییر می‌دهد، یعنی در یک حالت با تجربۀ درد به انگیختگی جنسی می‌رسد و در حالت دیگر با ایجاد درد در دیگری.     (103)