ارمند، ارلها و دوکها

اُرْمِنْد، اِرْلْها و دوکها [erlhā va dūkhā-ye ormend]، اشراف صاحب عنوان ایرلندی از خاندان انگلیسی ـ ایرلندی باتلِر که در این مقاله به ترتیب تاریخی معرفی می‌شوند: 

پیِرز باتلر، هشتمین ارلِ ارمند

نیز ارلِ آسِری، ملقب به ارل سرخ (ح 1467- 1539م/ 871-946ق)، از اشراف ایرلندی که در 1515م مدعی عنوان ارلی شد، املاکی را تصاحب، و نفوذ خاندان باتلر را احیا کرد. 

تامِس باتلر، دهمین ارل ارمند

ملقب به ارل سیاه (1531 یا 1532 – 1614م/ 938-1023ق)، از اشراف ایرلندی که در شورش میانۀ سدۀ 16م جانب انگلستان را گرفت. پس از آنکه در 1579م جرالد فیتز جرالد، چهاردهمین ارل دِزمِند آشکارا سر به شورش برداشت، ارمند در مقام فرماندار نظامی مانْستِر تعیین شد تا شورش را بخواباند. او پس از مرگ ارل دزمند در 1583م توانست مانستر را آرام کند. ارمند در 1597م معاون فرماندار ایرلند شد و شورش خاندانهای اُ‘نیل و بِرک را نیز سرکوب کرد. 

جیمز باتلردوازدهمین ارل و نخستین دوک ارمند (1610-1688م/ 1019- 1099ق)

پـرتستـان انگلیسی ـ ایرلندی، مهم‌ترین عامل اقتدار سلطنت در ایرلند از آغاز جنگ داخلی تا انقلاب 1688م. با آغاز شورش کاتولیکهای ایرلند در 1641م ارمند در ارتش انگلستان به درجۀ سرلشکری رسید. او شورش کنفدراسیون کاتولیکها را سرکوب کرد، ولی در 1649م ناگزیر پیمان صلحی با کنفدراسیون بست و سلطنت‌طلبان پرتستان و اعضای کنفدراسیون کاتولیک را به پشتیبانی چارلز دوم گرد آورد. تا چندماه، بیشتر ایرلند زیرسلطۀ ارمند بود، ولی در 1649م آلیور کرامول این کشور را به نفع پارلمان فتح کرد. در 1650م ارمند به دربار چارلز دوم که در حال تبعید در پاریس به‌سر می‌برد، گریخت. پس از بازگشت چارلز دوم به انگلستان، ارمند در 1662م نایب‌السلطنۀ ایرلند شد، اما در 1669م برکنار گردید. او در1677م باردیگر نایب‌السلطنۀ ایرلند شد و در 1684م بر اثر دسیسه‌های تازه‌ای در دربار چارلز، دوباره از ایرلند فراخوانده شد. 

جیمز باتلر، دومین دوک ارمند (1665-1745م/ 1075-1158ق)

فرمانده ایرلندی و نایب‌السلطنۀ ایرلند. او در جنگهای ویلیام‌سوم شرکت جست. از 1703 تا 1707 و از 1710 تا 1713م در مقام نایب‌السلطنۀ ایرلند در خدمت ملکه «آن» بود. در 1711م در جنگ جانشینی اسپانیا فرمانده کل نیروهای انگلیسی در نبرد با فرانسه شد. چون ارمند با هواداران جیمز دوم پیوندهایی داشت، با جلوس جرج اول از فرماندهی عزل شد. در 1715م که ویگها ارمند را به اتهام شرکت در مذاکرات پنهانی توریها تحت تعقیب قرار دادند، او به فرانسه گریخت.     (100)