ارلاندر

اَرْلانْدِر [arlānder]، تاگه (فریتیُف) (1901- 1985م/ 1280- 1364ش)، سیاستمدار، دولتمرد و نخست‌وزیر سوئد (1946-1968م) و طراح اصلی وضعیت رفاهی آن کشور.

ارلاندر در 1928م از دانشگاه لوند فارغ‌التحصیل شد و در سالهای 1928 تا 1938م از ویراستاران «دائرة المعارف سوئد» بود؛ در 1933م از حزب سوسیال دمکرات وارد پارلمان سوئد شد و در 1938-1944م در مقام وزیر امور اجتماعی، و در 1944-1945م در مقام وزیر مشاور به کار پرداخت؛ در دولت سوسیال دمکرات پَر آلبین هانسُن، وزیر آموزش و پرورش و امور کلیسا بود. او پس از درگذشت هانسن در 1946م، نخست ـ وزیر و رئیس حزب سوسیال دمکرات شد و تا هنگام بازنشستگی‌اش (1968م) در هر دو سمت باقی ماند. ارلاندر در 1970م بـه نمایندگـی پارلمان تک مجلسـی جـدید سـوئد ــ که دولت او از 1955م مدافع آن بود ــ انتخاب شد.
طی اشتغال طولانی ارلاندر در مقام رئیس دولت، بر گسترۀ قانونهای رفاه اجتماعی سوئد ــ که شامل مزایای بیشتر برای سالخوردگان، حق اولاد و کمک هزینۀ مسکن بود ــ افزوده شد. اصلاحات آموزشی او شامل تعمیم تعلیمات اجباری به 9 سال، و افزایش فرصت برای تحصیلات عالی بود. سیاست خارجیِ او سوئد را در جنگ سرد بی‌طرف نگهداشت.
ارلاندر پس از بازنشستگی خاطراتش را در 4 جلد نوشت.
(100)