آرل، شورا

آرْل، شورا [šū(ow)rā-ye ārl ]، نخستین گردهم‌آیی نمایندگان اسقفهای مسیحی در امپراتوری روم غربی. این شورا در اوت 314م به دستور امپراتور کنستانتین اول در گُل جنوبی عمدتاً برای حل مسئلۀ پیروان دُناتوس منعقد شد. پیروان دناتوس گروهی مسیحی تفرقه جو بودند که در افریقای شمالی می‌زیستند و قائل به‌سخت‌گیری در قبال‌کسانی بودند که به زعم ایشان در حفظ مقدسات اهتمام کافی نمی‌ورزیدند. 
شورای آرل با شرکت نمایندگان 43 اسقف‌نشین، و به این سبب تشکیل شد که پیروان دناتوس رسمیتِ دو شورای مذهبی پیشین در رم و افریقـا را ــ کـه در آنها محکوم شـده بودنـد ــ نپذیرفتند. این گروه در این شورا نیز محکوم شدند، ولی باز هم از پذیرفتن تصمیمات اتخاذ شده خودداری کردند و به کنستانتین متوسل شدند تا در وضعیتشان تجدیدنظر کند.     (193)