اردوگاه مرگ

اُرْدوگاهِ مَرْگ [ordūgāh -e marg]، گــونــه‌ای از اردوگاههای کار اجباری نازیها که مخصوص نابود کردن افراد نامطلوب در آلمان هیتلری و سرزمینهای تصرف شدۀ این کشور بود. قربانیان بیشتر یهودیان بودند، ولی کولیها، برخی اقوام اسلاو، افرادی که عقب ماندۀ ذهنی قلمداد می‌شدند و کسان دیگری را نیز شامل می‌شدند. اردوگاههای بزرگ، از قبیل آوشویتس، بِلزِک، خِلْمْنو، مایدانِک، سُبیبُر و تِربلینکا در لهستان قرار داشت. آوشویتس در دورۀ اوج فعالیت 100 هزار زندانی داشت؛ اتاقهای گاز هر بار می‌توانست دو هزار نفر را بکشد و نازیها هر روز می‌توانستند 12 هزار نفر را با گاز خفه کنند و بسوزانند. زندانیانی که توانایی جسمی داشتند، نخست در گروههای کار صنعتی یا در عملیات کشتار جمعی به کار گرفته می‌شدند و پس از آنکه تا سر حد مرگ کار می‌کردند، نابود می‌شدند.    (100)