اربوس

اِرِبوس [erebos]، در اساطیر باستانی یونان، پسر مجسّم خائوس ازلی. اربوس با خواهرش «شب» ازدواج کرد و حاصل این وصلت حدود 20 گونۀ تجسم یافته از مفاهیم انتزاعی بود. از میان آنها تنها معدودی، نظیر «هوا» و «روز» برای نوع بشر سودمند، و بقیه، مانند «رشک»، «نیرنگ» و «ماتم» موجب ناراحتی آدمیان بودند. چون اربوس ــ که نامش به‌معنای‌ تاریکی است ــ در هادِس، دنیای زیرین می‌زیست، نام او به بخش اندوهباری از آن دنیا داده شد که روانهای فانی در راه خود به سوی سعادت اِلوسیوم یا نگون‌بختی تارتاروس، باید از آن عبور می‌کردند.    (101)