ادیسن

اَدیسِن [adīsen]، کریستـوفـر (1869 - 1951 م / 1248 -1330ش)، جراح و دولتمرد سرشناس انگلیسی در دولتهای لیبرال و کارگر در سالهای میان دو جنگ و پس از جنگ جهانی دوم. 

ادیسن در ترینیتی کالجِ یورکشر و دانشکدۀ پزشکی بیمارستان سِنت بارثالِمیو در لندن، تحصیل کرد. او در همان دانشکده و نیز دانشگاه شِفیلد استاد کالبدشکافی بود و از 1901م، استاد کالج سلطنتی جراحان لندن شد. ادیسن در 1910م به‌عنوان نماینده‌ای از حزب‌لیبرال به عضویت مجلس درآمد و نمایندۀ مجلس در هیئت آموزش و پرورش گردید. وی سپس وزیر تسلیحات، وزیر مسئول بازسازی پس از جنگ و وزیر بهداشت شد. او از برنامۀ وسیع مسکن‌سازی‌با کمک مالی دولت حمایت‌کرد؛امابرخی‌که این برنامه را متضمن تحمیل بار سنگینی بر دوش مالیات‌دهندگان می‌شمردند، فریاد اعتراض برداشتند. از این رو، روابط نزدیک میان ادیسن و نخست‌وزیر وقت به‌سردی‌گرایید. ادیسن در 1921م وزیر مشاور شد و در همین سال از عضویت در دولت به کلی کناره گرفت. 
او در 1922م به حزب کارگر پیوست؛ در همان سال کتاب «خیانت به زاغه‌نشینها»، و در 1926م «سوسیالیسم عملی» را منتشر کرد. ادیسن در انتخابات 1929م به عنوان نمایندۀ حزب کارگر به مجلس بازگشت و از سوی نخست‌وزیر وقت، به سمت نمایندگی در وزارت کشاورزی و شیلات (1929-1930م)، و سال بعد به وزارت کشاورزی و شیلات منصوب شد. در 1937م عنوان بارون به او اعطا شد و هنگامی که حزب کارگر در 1945م به قدرت بازگشت، او به مقام وایکاونتی ارتقا یافت؛ سپس وزیر مستعمرات شد و تصدی این وزارتخانه را تا 1947م برعهده داشت. ادیسن در همان سال به سبب آنکه رئیس مجلس اعیان شده بود، درخواست کرد تا از وظایف سنگین او کاسته شود و در پی آن به مقام مهردار سلطنتی منصوب شد. او در 1948- 1949م به مقام خزانه‌داری کل رسید و در 1951م‌که ماریسِن وزیر خارجه شد، ادیسن جای او را به عنوان رئیس هیئت مشاوران سلطنتی گرفت.    (112)