مهدی علیایی پژوهشگر ارشد فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: نیما به الگوهای مستزاد تنوع بخشیده است و مستزادهای او گاهی آنقدر نوآورانه است که دیگر قابل تمیز نیست و شواهد گویایی این است که مستزادها پایه تحول نیما بوده‌اند.
«علی اسفندیاری»، مشهور به «نیما یوشیج» بنیانگذار شعر نو در ادبیات فارسی ایران‌زمین بود. وی با تغییرات اساسی در شعر فارسی و شکستن قالب‌های سنتی، تأثیرات عمیقی بر ادبیات معاصر ایران گذاشت. شعرهای نوین او، همچون «افسانه»، به فراتر از مرزهای شعر کلاسیک رفته و نگاهی جدید به بیان احساسات و دغدغه‌های اجتماعی ارائه داد. نیما با توانمندی در کنار نگارش زیبا و مفهوم‌سازی نو، نقشی کلیدی در گذار از سنت به مدرنیته در ادبیات ایران ایفا کرد و همچنان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های ادبی کشور شناخته می‌شود.
علی اسفندیاری (متولد ۲۱ آبان ۱۲۷۶ و درگذشته ۱۳ دی‌ماه ۱۳۳۸)، بنیانگذار و معمار شعر نو فارسی است و تمام جریان‌های شعریِ پس از او، به نوعی میراث‌بر شعر نیمایند. بیش از صد سال از سرایش شعر «افسانه»اش می‌گذرد و سروده‌های او، همچنان مسیری که نیما پیش پای شعر فارسی گذاشت، روشن نگه‌می‌دارد.
نشست هفتگی شهرکتاب، روز سه‌شنبه دوازدهم دی به نیما اختصاص یافت. در این نشست که با همکاری انجمن ایران‌شناسی برگزار شد، کتاب «آوای مرغ آمین، نیما یوشیج و آثارش» با حضور محمود جعفری‌دهقی، امید طبیب‌زاده، احمدرضا بهرام‌‌پورعمران، کامیار عابدی و با پیام تصویری سهراب طاووسی و کامران تلطف، به نقد و بررسی گذاشته شد.
نشست هفتگی شهرکتاب در روز سه‌شنبه دوازدهم دی ساعت ۱۶ به نیما اختصاص دارد که بانقدوبررسی کتاب «آوای مرغ آمین» همراه است.
تاکنون دو دفتر از شعرهای منتشرنشدۀ نیما یوشیج، براساس اسنادی که از او در فرهنگستان نگهداری می‌شود، در انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی چاپ و منتشر شده است: «صد سال دگر» به تصحیح سعید رضوانی و مهدی علیایی مقدم و «نوای کاروان» به تصحیح سعید رضوانی.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید