اخبار

کتاب «سرحدات شرقی ایران عصر صفوی در نقشه‌نگاری اروپایی» نوشته یاسر ملازئی از سوی انتشارات ندای تاریخ منتشر شد.

بهمن نامور مطلق گفت: زیرساخت‌های لازم برای نقد ادبی فراهم نشده است. همچنین، خود منتقدان نتوانسته‌اند فعالیت‌های بومی را به‌اندازه کافی گسترش دهند. در بسیاری از موارد، ما با روش‌ها و پیکره‌های غربی آثار را بررسی می‌کنیم؛ مثلاً با رویکرد پدیدارشناسی، که هم روش و هم پیکره از غرب گرفته شده است. این امر ما را در ایران با یک بحران مضاعف مواجه کرده است.

پیشرفت هوش مصنوعی، بدون شک تأثیر عمیقی بر نقد ادبی خواهد گذاشت. این فناوری می‌تواند ترجمه‌های دقیق‌تری از متون نظری ارائه دهد و دسترسی به نظریه‌های جهانی را تسهیل کند. با این حال، حتی با وجود هوش مصنوعی، نیاز به مترجمان حرفه‌ای که بتوانند خروجی‌های این فناوری را اصلاح و تکمیل کنند، همچنان باقی است.

مشیت علایی،منتقد ادبی، مترجم و پژوهشگر گفت: در دوره معاصر، جریان‌های نقد فرمالیستی، جامعه‌شناختی، روانکاوانه، اسطوره‌ای و مارکسیستی شکل گرفته‌اند که عمدتاً از ترجمه آثار غربی نشأت گرفته‌اند. چهره‌هایی مانند فاطمه سیاح، محمدتقی بهار و شفیعی کدکنی در توسعه این جریان‌ها نقش داشته‌اند، اما ۹۰ درصد نقد ادبی در ایران به اقتباس از نظریه‌های غربی وابسته است.