اخبار

ملک‌الشعرای بهار، شاعری که سیاست و ادبیات را درهم آمیخت، از چهره‌های برجسته مشروطه تا دوران پهلوی اول بود، او تضمینی از یک غزل سعدی دارد که جزو نمونه‌های عالی تضمین در شعر فارسی است.

یکم اردیبهشت‌ماه ، سالروز درگذشت محمدتقی بهار؛ شاعر، ادیب، روزنامه‌نگار و سیاستمدار معروف است.

ملک‌الشعرای بهار (۱۶ آبان ۱۲۶۵ – ۱ اردیبهشت ۱۳۳۰) از کودکی در فضای شهر مشهد با فضای ادبی آشنا شد. نخستین شعرهای خود را در نوجوانی سرود و به سرعت توانایی خاصی در خلق مضامین بدیع و انتقادی پیدا کرد.اگرچه او به سنت‌های کلاسیک شعر فارسی وفادار بود، اما همواره آن‌ها را با مضامین اجتماعی و سیاسی زمانه خود تلفیق کرد.

ملک‌الشعرای بهار مفاهیم قدیمی شعر از جمله شراب، قدح، غمزه، می، معشوق و مطرب را به خدمت گرفت تا به بیان آزادی‌خواهی و وطن‌پرستی بپردازد.

آیین بازگشایی کتابخانه شخصی ملک‌الشعرا بهار در سرای عامری‌ها برگزار می‌شود.

حسین معصومی همدانی، پژوهشگر ادبیات، تاریخ و فلسفه علم در گفتار حاضر وجه تازه‌ای از این تاثیر سعدی بر بهار را آشكار می‌سازد.

در ایران قدیم سوارى اختصاص به طبقه خاصى داشت، هر کس نمی‌‏توانست خود را در شمار این طایفه قرار دهد. اسواران ابناى خاندان‌ها بودند. خانواده‌‏هایى در ایران بودند که سلسله نسب آنان تا عصر قدیم و دوره «پهلوانى»، بلکه بالاتر یعنى دوره هخامنشى می‌‏کشید.

محمدتقی بهار (ملک الشعرا) روزنامه‌نگار، محقق، ادیب و سیاست‌مدار معاصر ایرانی یکی از چهره‌های برجسته تاریخ معاصر ایران است، که در دوره فعالیت حرفه‌ای روزنامه‌نگاری خود در روزنامه‌های مختلف قلم زد؛ قلمی که همواره ستایش‌گر آزادی و صلح و مبارزه با استبداد بود.

محمد تقی بهار (ملک الشعرا) روزنامه نگار، محقق، ادیب و سیاست ورز، یکی از چهره های برجسته تاریخ معاصر ایران است، که با انتشار روزنامه نوبهار توانست بر جریان های سیاسی-اجتماعی عصر خود تأثیر بسزایی بگذارد.

نشست «ما و فلسفه دانشگاه» نقد و بررسی کتاب نزاع دانشکده‌ها روز دوشنبه ۱۸ مرداد ۱۴۰۰ به صورت آنلاین از اسکای روم برگزار می‌شود.