مرکز همایشهای بین المللی کتابخانه ملی ایران، روز یکشنبه ۲۳ شهریور، میزبان نشستی تخصصی برای نقد و بررسی کتاب «سرّ نی» اثر عبدالحسین زرینکوب بود. در این برنامه که سیوهفتمین نشست از مجموعه «صد کتاب ماندگار قرن» بود، حمیدرضا توکلی و روزبه زرینکوب به تشریح ابعاد تحلیلی، ریشههای شکلگیری و ویژگیهای منحصربهفرد این اثر برجسته در حوزه مولاناپژوهی پرداختند.
«عبدالحسین زرینکوب» ادیب، مورخ و پژوهشگر برجسته ایرانی که مسیر علمی را از کلاسهای دبیرستان در زادگاهش بروجرد آغاز و تا دانشگاه تهران و بلندای پژوهشهای ماندگار پیش برد، با آثار پرمایه و تدریس الهامبخش خود نهتنها در ایران بلکه در محافل علمی جهان به چهرهای ماندگار تبدیل شد، زرین کوب از جمله مفاخر کمنظیر تاریخ معاصر ایران بود که عمر خویش را وقف جستوجوی حقیقت کرد.
عبدالحسین زرینکوب را میتوان از برجستهترین چهرههای علمی و فرهنگی ایران معاصر دانست؛ اندیشمندی که با تلفیق سنتهای بومی و روشهای علمی نوین، تاریخ و ادبیات را در نسبت با هویت ملی بازخوانی کرد و الگویی ماندگار از پژوهشگری مسئول ارائه داد.
عبدالحسین زرینکوب که بیشتر عمرش را صرف تدریس و نوشتن کرد خلاصه زندگیاش را اینگونه روایت کرده است: «عمری در مدرسه صرف کردم و از آنچه بیشترینه مردم آن را به بیهوده در کتاب و مدرسه میجویند نشانی ندیدم و بعد از هفتاد سال هنوز آن را همه جا میجویم و هیچجا نمییابم.»
سیوهفتمین برنامه از مجموعه نشستهای «صد کتاب قرن»، روز یکشنبه ۲۳ شهریورماه ۱۴۰۴ در کتابخانه ملی ایران برگزار میشود.
«چگونه میتوان ایرانی بود؟» پاسخ روشنی برای آن آماده دارم؛ جوابی که خود پرسشی دیگر است: «چگونه میتوان ایرانی نبود؟»
ایران باستانى به دنیا درس تسامح آموخت، درس عدالت و درس قانون و انضباط یاد داد. به دنیایى كه آشور و بابل و مصر و یهود آن را از تعصب و خشونت آكنده بود، نشان داد كه با اعمال تسامح بهتر میتوان امپراتوری هاى بزرگ را از اقوام گونهگون به وجود آورد و اداره كرد. به دنیا تعلیم داد كه عدالت هم اگر با دقت و مساوات همراه باشد، به اندازه آزادى یا بیش از آن میتواند صلح و آرامش را تأمین كند.
به مناسبت صدمین زادروز «عبدالحسین زرینکوب»، مراسم نکوداشتی برای او برگزار میشود.
درخشش دکتر عبدالحسین زرینکوب در یک دوره طولانی ـ بیش از نیم قرن ـ در عرصه فرهنگ ایران، بخت بلندی بود که نصیب چند نسل از دانشجویان و محققان ایران در رشتههای تاریخ و ادبیات و حتی فلسفه و ادیان و تصوف شد. حضوری بیجایگزین که به دلایل متعدد باید گرامی داشته شود و همچون چراغی روشن در این خانه بماند و نسلهای پسین ایرانی را نیز نور دهد و آگاهی بخشد.
عبدالحسین زرین کوب معتقد است: سیمای نظامی در سالهای عمر، سیمای متفکری آرمانگراست؛ پیر گنجه، تا پایان عمر رویای روزی را میدید که در آن تفاهم انسانی و نکوفطرتی آدمی میبایست غلبه یابد و فتنهانگیزی و ناآرامی ناشی از کژخویی ماجراجویان پایان یابد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید