اخبار

این مطلب به بررسی سیر تحول فکری داریوش شایگان، روشنفکر و پژوهشگر ایرانی، از دلبستگی به سنت‌گرایی و فرهنگ ایران تا گرایش به پسامدرنیته و جهان‌میهنی می‌پردازد.

شایگان اگرچه گفته همواره در گم‌آباد زندگی کرده‌ اما همیشه به خانه تکانی ذهنی دعوت کرده و معتقد است ما باید هر مفهومی را سر جای خودش و در متن فرهنگی خاص خودش بنشانیم و با هم قاطی نکنیم

داریوش شایگان سخت عاشق ایران بود. به درد ایران مبتلا بود. دغدغه‌ی دائمی فکری‌اش سرنوشت ایران بود تا آخر از جست‌وجوی معنا دست نکشید و بر در معنویت کوفت، اما گویی حلقه‌ی اقبال ناممکن می‌جنبانید تا آخرین نفس، بی‌قرار و ناآرام بود و در فاصله‌ی کهکشانی معنویت و پوچ‌انگاری و در تک‌وپو و سعی و هروله بود.برای دوستی ارزش و اهمیت فراوان قائل بود و برای ایجاد و یا حفظ و یا تعمیق دوستی هر کاری می‌کرد

مهلت ارسال مقاله به دبیرخانهٔ همایش ملی زبانها و گویشهای ایران تا۱۵ فروردین ۱۴۰۴ تمدید شد.

حس می‌کردم سیاره بزرگی که شایگان به تصویر می‌کشاند آنقدر بزرگ و پر از تجربه‌ها و ساحت‌های گوناگون است که عبور از آن ممکن نیست و اینجا همان جایی است که باید ساکن شد و اهل حضور در آن شد.

داریوش شایگان در کتاب «پنج اقلیم حضور» به تحلیل روحیه و شخصیت ایرانی با استفاده از دیدگاه‌های فلسفی، روان‌شناختی و ادبی و شاعرانگی این مردم می‌پردازد.

شب «همراه با داریوش شایگان و اندیشه‌هایش» در قالب یکی از نشست‌های شب‌های بخارا روز یکشنبه ۷ بهمن در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود.

داریوش شایگان در فهم فلسفه هند و طرح مباحث آن به هیچ وجه تحت تاثیر نویسندگان مغرب‌زمین نبوده و سعی کرده روح تفکر و معنویت شرق را آشکارا با رویکردی اشراقی نشان دهد.

چهارم بهمن ماه سالروز تولد داریوش شایگان (1313-1397) است، فلسفه‌پژوه و نویسنده سرشناس ایرانی كه در سطح بین‌المللی هم نامی آشناست.

علوم انسانی ایران دست کم در دو مسیر متمایز عمل کرده است: انتقادی و اکتشافی. شایگان سبکی از آفرینش دانش و معانی و یکی از کارنامه‌های فکری علوم انسانی را به دست می‌دهد وتأثیر و تأثر دوسویه میان علوم انسانی ایرانی با وقایع و رویدادهای هم بافت اجتماعی و فرهنگی را برآفتاب ‌می کند.