اخبار

پنل علمی همایش «میراث علمی شاهرود. بسطام. خرقان» روز 31 خرداد در سالن اجتماعات هتل قصر بسطام برگزار شد. در این نشست علمی دکتر علی اشرف صادقی، دکتر حسین معصومی همدانی، دکتر مجدالدین کیوانی، دکتر محمود جعفری دهقی و دکتر محمد باقری برگزار شد.

در هر دینی گستره عظیمی از عبادات و مناسک و شعائر وجود دارد و هریک از دینداران، مطابق ذوق و استعداد خود به یک یا چند عبادت تعلق خاطر پیدا می‌کند. مولانا از کسانی است که عشق فراوانی به روزه دارد و در آثار خود عاشقانه روزه و ماه رمضان را می‌ستاید. به‌نظر می‌رسد این عشق فراوان مولانا به کم‌خوری و روزه‌داری، گذشته از ذوق شخصی، نتیجه آموزش‌های برهان‌الدین محقق ترمذی بوده است.

استاد اسلامی ندوشن در چند جا مطالب بسیار خوب و راهگشایی درباره مولانا و آثارش گفته و نوشته‌اند از جمله این که: «انفجار عشق در غزلیات مولانا بیشتر از هرجا دیده مى‏شود. یک چنین جنگل‏کلمات که در رقص شوریده‏وار، نظیر مست بازارى عفیفانه در هم مى‏لولند، در هیچ زبانى نظیر نیافته.» زندگی عشق و دیگر هیچ کتابی است بسیار خواندنی که انتشارات اطلاعات در دسترس خوانندگان قرار داده است و آنچه از این پس می‌آید، بخشهایی از آن است. به امید تندرستی استاد و بازگشت هرچه زودتر ایشان به میهن.

نشست «با سنایی در سنایی آباد» در قالب یکی از سلسله نشست های درسگفتاریی درباره سنایی، با حضور و سخنرانی مریم حسینی در مرکز فرهنگی شهر کتاب برگزار شد. حسینی ابتدای سخنانش گفت: سنایی در بخش‌های پایانی کتاب حدیقه‌الحقیقه و شریعه‌الطریقه به معرفی کتاب خود می‌پردازد و آن را سنایی‌آباد می‌نامد. در مقدمه‌ نثری کتاب نیز سنایی همراه نام عربی حدیقه این کتاب را «فخری‌نامه» می‌نامد

علی‌اصغر محمدخانی، معاون فرهنگی و بین‌الملل شهر کتاب، در اولین نشست بین‌المللی کرسی مولوی‌پژوهی در دانشگاه ارومیه که با همکاری دانشگاه ارومیه و انجمن ترویج زبان و ادبیات فارسی برگزار شد گفت: مثنوی اثر مهمی است که تاکنون به معانی بلند آن و شرح و تفسیرهای عرفانی و معنوی توجه بسزایی شده است ولی عناصر زیبایی‌شناسی آن در زیر لایه‌ی معانی والای آن پنهان شده است.

سخن از بهار، سخن از نو شدن و شکفتن است. سرمایی استخوان‌سوز که از بیداد آن دست‌ها طاقت سر برون کردن از بغل نداشتند به پایان می‌رسد و شاخه‌ها سبز و تر می‌شوند و شکوفه‌ها خندان، نعره رعد، گریه ابر، خنده گل، زمزمه جویبارها و لطافت نسیم ،ارمغانه‌های طبیعت‌اند و چنان که روح انسان از نوازش این همه زیبایی‌های لطیف، تازه و خرم می‌شود. این بهار نو و این رستخیز ناگهان، پیش از هر کس بر هنرمندان و شاعران و عارفان جلوه‌گر می‌شود و از لطف بی‌کران خود تحفه‌های گران و ارمغانه‌های بی‌کران به آنان هدیه می‌دهد.

جلال الدین محمد بلخی را اغلب با مثنوی کبیر و غزلیات پر شورش می شناسند و به نسبت دو اثر یاد شده توجه کمتری به دیگر نوشته های او شده است؛ به گونه ای که غالباً در محیط های دانشگاهی نوشته های منثور او - به خصوص مکتوبات – از مغفول ترین آفریده های این شاعر نام دار به شمار می آید.

سرود و خوش سرود که: «گر نبودی عشق هستی کی بدی» نه تنها دستمایه عارفان و شاعران و بیدلان که زیربنای هستی عشق است و یکی از سرسپردگان غمزه غمازه او که خود سلسله جنبان دگر دلباختگان است و خواهد بود مولاناست.

الف – در مثنوی مولانا ((چشم )) تعبیرهای گوناگونی دارد ‘ یا دیده ظاهری است که تنها مظاهر و تعینات جهان مادی را می بیند و از جهان غیب بی خبر است ‘ و یا دیده باطنی که ابزار شهود و ادراک حقایق است . ب- پیامبران الهی نمونه های کامل دیده وران باطنی محسوب می شوند . ج- تلقی مولانا از شور چشمی با برداشت عوام تفاوت دارد ... د- جمادات نیز از دیدگاه مولانا نوعی ادراک و دیده وری دارند . و- معانی ((نظر )) در مثنوی با ((چشم )) یکسان نیست ‘ و مولانا برداشت خاصی از آن دارد ...

اولین سخنران این مراسم سیدحمید رضوی، دبیر اجرایی این نکوداشت بود که سخنان خود را اینگونه آغاز کرد: نکوداشت بین‌المللی مولانا هر ساله با هدف شناسایی و حمایت از فعالان و مشتاقان علاقه‌مند به مکتب مولانا برگزار می‌شود. این نکوداشت فرصتی است مغتنم برای تجلیل از عرفا، فلاسفه، مورخین و فرهنگیانی که در این عرصه فعالیت داشته‌اند.