اخبار

در سراسر کتاب بزرگ تفسیر کشف‌الاسرار، اثر ابوالفضل رشیدالدین میبدی، صدها بیت و 85 رباعی صوفیانه به چشم می‌خورد که میبدی نام سرایندۀ هیچ‌کدام از آن‌ها را ننوشته است.

آنچه در طیّ قرون متمادی ایران را از سایر کشورهای جهان متمایز می کند . ادبیّات غنی و پربار آن است ، چهره های شاخصی چون: فردوسی ، خیّام ، سعدی و حافظ به عنوان مشاهیر ادبی جهان مورد توجّۀ دوستداران ادب و فرهنگ قرار دارند

آب انبارها از بناهای تاریخی یزد هستند که در گذشته از آب چشمه ها و قنات ها سیراب شده و هر کدام از آنها یک محله را سیراب می کرده است.

سومین جلد کتاب «یزد، یادگار تاریخ» نوشته حسین مسرت در یزد منتشر شد.

ایران را سرزمین شعر و ادب و فرهنگ می‌دانند با گنجینه‌ای آکنده از آثار غنی که این کشور را بر فراز گیتی نشانده است؛ گواه این سخن آثار برجای‌مانده از سده‌هاست که در گنجینۀ کتاب‌های خطّی و چاپی جهان برجای‌مانده است.

حسین مسرت می‌گوید: چنان‌چه از آثار دکتر اسلامی ندوشن برمی‌آید، به ایرانی به دور از ریا و تزویر و سراسر با اخلاق ایرانی معتقد است و این موضوع در آثارش هوایداست.

ازآنجاکه نصرآبادی به‌طور کامل به بیان سرگذشت و آثار خود به گونۀ زندگی‌نامۀ خود نوشت (auto biography) در تذکرۀ نصرآبادی ذیل فصول: صف پنجم و خاتمه پرداخته و تقریباً کار را بر نگارندۀ این سطور آسان نموده، بااین‌حال جای آن دارد که در اینجا نیز شرح مختصری از زندگی و آثار او به‌ویژه آنچه ناگفته مانده است درج شود.

هیچگاه اهمیّت و ضرورت کتابشناسی‌ها بر اهل پژوهش و بررسی پوشیده نیست، امّا برای نوپژوهانی که تازه پای به وادی تحقیق نهاده‌اند، گفته می‌شود که با پیشرفت علم و دانش و پیدایی کتاب‌ها و نشریّه‌های فراوان و اطلاق عنوان: «انفجار اطّلاعات» بر عصر کنونی، پی‌جویی موضوعی واحد در تودۀ چندمیلیونی کتاب، عمری طولانی می‌خواهد.

تفسیر کشف‌الاسرار و عدّة الابرار در ردیف تفاسیر مهمّ عرفانی به زبان فارسی قرار دارد که آفرینندۀ آن ابوالفضل رشیدالدین میبدی، قرآن کریم را در سه نوبت تفسیر کرده است.

نگارش و فراهم‌سازی کتاب‌های چند دانشی یا دانشنامه (دائره‌المعارف) در جهان، عمری بیش از دوهزارساله و در ایران، عمری به درازای فرهنگ غنی و پربار این سرزمین کهن دارد. نخستین دانشنامۀ شناخته‌شدۀ ایرانی، دینکَرت، نگارش سدۀ سوم قمری به زبان فارسی میانه است که دربردارندۀ آگاهی‌هایی دربارۀ دین کهن زرتشتی است، امّا نخستین دانشنامۀ علمی فارسی را باید «احصاءالعلوم» اثر ابونصر محمّد بن محمّد فارابی (259 -339 ق) دانست.