اخبار

در دورۀ افزونى آگاهی‌ها و ريزپردازنده‌‏هايى به سر مى‏‌بريم كه به‌اندازۀ اَبررایانه‌های چندين سال پيش، داده‌‏ها را در خود نگهدارى و پردازش مى‌‏كنند؛ در زمانی كه كم‏‌كم كتاب‌هاى كاغذى جاى خود را به كتاب‌هاى الكترونيكى و دیجیتالی داده و با ابزارهای کنونی مى‏توان يك كتابخانۀ بزرگ را در چند لوح فشرده جاى داد و با خود جابه‌جا کرد.

استاد ایرج افشار آثار بسیار زیادی دارد، سفرهایش را در یک کتابی به نام «گلگشت» جمع‌آوری کرد. کتابی دارد به نام «سواد و بیاض» و کتاب دیگری به نام «بیاض سفر» که آن هم حاصل سفرهای مطالعاتی - تحقیقاتی وی در ایران و جهان است.

ایران یکی از گاهواره های تمدّن بشری و شرقی است. سرزمین پارس یا ایران بزرگ، دارای مرزهایی بود که در سده های دور از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب ایران کنونی گستره داشت ، چنانکه گویی در سویی از این سرزمین، آفتاب طلوع می کرد و در سویی دیگر آفتاب غروب می کرد.

مولانا «كمال‌الدین» و به گفته‌ای «شمس‌الدین محمّد» متخلّص به «وحشی» در سال 939 ق (و به گفتۀ‌‌ برخی منابع به نادرست 929 ق) در شهر بافق در استان یزد دیده به دنیا گشود. نام پدرش دانسته نشد، ولی آن‌گونه كه برمی‌آید، پدرش مردی گمنام و کشاورز‌پیشه بوده است. نوجوانی بیش نبود كه به محضر سخنور توانای بافق «شرف‌الدین علی بافقی» راه یافت و در محضر او زانوی شاگردی به زمین زد.

زرتشتیان ایران به‌ویژه یزد، پیوند دیرینه و ناگسستنی با مردم دیگر گروهای یزد دارند. کتاب «یادگار نیک» بازتاب بخشی از کوشش‌های جامعه زرتشتی در پاسداشت فرهنگ و تاریخ ایران و یزد است که اینک در دسترس گذارده می‌شود و هنوز هزار باده ناخورده در رگ تاک است.

كتابشناسى، بهترين، آسان‏ترين و زود‏ترين راه براى رسيدن به منابع نوشته‌ شده و آگاهى‏ها دربارۀ هر موضوع است، يكى از انواع خوب كتابشناسى، كتابشناسى پديدآور بوده كه ويژۀ نويسندگان و اهل‌ قلم است.

پیدا شدن این سه شعر ، گویای مبارزۀ پیوستۀ او با سیاسیون ناراست و سیاست های نادرست روز بوده است. هرچند در سروده ای که خطاب به محمّدتقی ملک الشعرا (بهار) است، باید با اندکی درنگ در آن نگریست و آنچه را آمده بایست دیدگاه های شخصی او دانست که با هیچ کس حتی آن که در گروه اقلیّت و مبارز مجلس است، هم تعارف نداشته است.

جلد چهارم «یزد؛ یادگار تاریخ» دربردارنده ۱۶۰ گفتار در زمینۀ تاریخ، ادبیّات، فرهنگ، هنر، گویش، معماری، نام‌آوران و بزرگان، نقد و معرّفی کتاب، فرهنگ عامّه، و … است.

پاپلی، نمونۀ یکی از انسان های دردمند و دغدغه مند اجتماع ایران است . فردی بسیار زیرک، دقیق، هوشیار و با حافظه ای سرشار که از پس گذشت شصت سال، چنان خاطرات را بازگو می کند که انگار دیروز اتفاق افتاده است. صحنه ها بسیار زنده هستند و خواننده در همان آن می پندارد که خود نویسنده است که دارد رخدادها را می یبیند .

پرچمدار زبان فارسى فردوسى است و پايندگى شعر پارسى از آنِ كوشش و پايمردى او و بى‏گزاف شايسته و بايسته است كه او را روانگر آب زندگانى در رگ هاى سترگ زبان پارسى بناميم و جوشش چشمه ادبيّات فارسى را از سر همّت او بدانيم.